Studiował w Instytucie Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie. Dyplom uzyskał w pracowni malarstwa prof. Mariana Stelmasika. Od 2000-2010 roku pracował w pracowni malarstwa prof. Tadeusza Gustawa Wiktora na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Obecnie pracuje na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Zakładzie Malarstwa Wydziału Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Jest malarzem, który w konsekwentny poważny i głęboki sposób przeżywa i analizuje naoczność świata natury. Maluje głównie pejzaże, które emanują jakimś niezwykle skupionym wewnętrznym światłem rozłożonym na charakterystyczny pionowy raster wibrującej struktury obdarzającej jego obrazy pulsującym życiem. Przestrzeń nabiera tu cech niemal pozafizycznych, abstrakcyjnych a monochromatyczna tonacja zabarwia całość duchową, przejmująca aurą. Ich minimalistyczna, monumentalna, skrajnie oszczędna i wyszukana jednocześnie forma dotyka i nadaje kształt nadzwyczaj rzadkim doznaniom zjawiskowości pejzażu, jego ciszy i wzniosłości.

065
Antoni NIKIEL (ur. 1959 r.)

SANOCKIE NOCE II, 2003

Akryl, płótno; 150 x 120 cm
Sygnowany na odwrocie: A.NIKIEL / "SANOCKIE NOCE II" / AKRYL 2003

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Studiował w Instytucie Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie. Dyplom uzyskał w pracowni malarstwa prof. Mariana Stelmasika. Od 2000-2010 roku pracował w pracowni malarstwa prof. Tadeusza Gustawa Wiktora na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Obecnie pracuje na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Zakładzie Malarstwa Wydziału Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Jest malarzem, który w konsekwentny poważny i głęboki sposób przeżywa i analizuje naoczność świata natury. Maluje głównie pejzaże, które emanują jakimś niezwykle skupionym wewnętrznym światłem rozłożonym na charakterystyczny pionowy raster wibrującej struktury obdarzającej jego obrazy pulsującym życiem. Przestrzeń nabiera tu cech niemal pozafizycznych, abstrakcyjnych a monochromatyczna tonacja zabarwia całość duchową, przejmująca aurą. Ich minimalistyczna, monumentalna, skrajnie oszczędna i wyszukana jednocześnie forma dotyka i nadaje kształt nadzwyczaj rzadkim doznaniom zjawiskowości pejzażu, jego ciszy i wzniosłości.