Pochodzenie:
– Galeria Heinemann, Monachium (od 1912); praca skatalogowana pod numerem 11322
– od 1915 kolekcja Georga Baumanna, Stuttgart, (zakupiony z Galerii Heinemann, Monachium)
– Aukcja Sothebys`s, 14.08.2006, Londyn, poz. 213
– Aukcja Agra Art, 14.10.2012, Warszawa, poz. 35
– kolekcja prywatna, Polska
Do obrazu dołączona ekspertyza Elizy Ptaszyńskiej (ekspertki i autorki wielu publikacji poświęconych twórczości Alfreda Wierusza- Kowalskiego, kustoszki Muzeum Okręgowego w Suwałkach będącego w posiadaniu obszernej kolekcji „wieruszainów”).
Galeria Heinemann w Monachium została założona w 1872 roku przez malarza Davida Heinemanna (1819–1902). Ta prestiżowa galeria pierwotnie mieściła się na Promenadeplatz, później przeniesiono ją na Prinzregentenstrasse, a od 1904 roku na Lenbachplatz. Firma miała oddziały m.in. we Frankfurcie nad Menem, Nicei i Nowym Jorku. Galeria Heinemann odgrywała jedną z głównych ról w życiu artystycznym miasta. Poza sprzedażą dzieł sztuk organizowała liczne wystawy, zarówno w Niemczech (np. Drezno, Hamburg), jak i innych miastach europejskich, Londynie, Wiedniu, Nicei. W tej właśnie galerii swoje obrazy prezentował Alfred Wierusz-Kowalski. Artysta w latach 80-tych XIX wieku współpracował z kilkoma niemieckimi salonami, w tym z Galerią Wimmer i Fleischmanna. U Heinemanna artysta pokazał 116 prac. Wszystkie te dzieła były skatalogowane. Wśród nabywców prac Alfreda były osoby spoza Monachium, czasem też zdarzał się nabywca z Polski.
(Literatura: Eliza Ptaszyńska, Alfred Wierusz-Kowalski 1849–1945, Warszawa 2011, s. 128–129.)
W swojej twórczości Alfred Wierusz-Kowalski wielokrotnie sięgał po motywy związane z życiem codziennym polskiej wsi. „Nieodłączne elementy twórczości Alfreda Wierusza-Kowalskiego to człowiek i koń w pejzażu, również w obrazach o tematyce rodzajowej, osadzonych w realiach polskiej wsi. Barwne, dynamiczne sceny chłopskie odznaczają się trafnością obserwacji wiejskiej obyczajowości i nierzadko nutką łagodnego humoru, lecz przede wszystkim różnorodnością motywów. Są wśród nich wyjazdy i powroty z kościoła czy jarmarku, wesołe przejażdżki, zaloty dziarskich parobków i dziewcząt, orszaki weselne, niekiedy sceny pracy w polu. Do ulubionych przez artystę należą wielopostaciowe kawalkady sań lub wozów w rozległym, pełnym powietrza pejzażu. Stroje postaci (…) są zazwyczaj stylizowane, czasami inspirowane kostiumem krakowskim. Konie malowane z dużym znawstwem budowy i z właściwym polskim artystom, znakomitym wyczuciem ruchu, zdradzają u malarza nieprzeciętny talent animalisty”.
A. Dajnowska, Alfred Wierusz-Kowalski (1849–1915), [w:] Polscy malarze z Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, Warszawa 2002, s. 12
olej, deska, 36,5 × 57,3 cm
sygn. l. d.: „A Wierusz-Kowalski”
na odwrocie stara nalepka monachijskiej galerii (druk, stempel): „Galerie Heinemann, München |11322 |FOTO”
Pochodzenie:
– Galeria Heinemann, Monachium (od 1912); praca skatalogowana pod numerem 11322
– od 1915 kolekcja Georga Baumanna, Stuttgart, (zakupiony z Galerii Heinemann, Monachium)
– Aukcja Sothebys`s, 14.08.2006, Londyn, poz. 213
– Aukcja Agra Art, 14.10.2012, Warszawa, poz. 35
– kolekcja prywatna, Polska
Do obrazu dołączona ekspertyza Elizy Ptaszyńskiej (ekspertki i autorki wielu publikacji poświęconych twórczości Alfreda Wierusza- Kowalskiego, kustoszki Muzeum Okręgowego w Suwałkach będącego w posiadaniu obszernej kolekcji „wieruszainów”).
Galeria Heinemann w Monachium została założona w 1872 roku przez malarza Davida Heinemanna (1819–1902). Ta prestiżowa galeria pierwotnie mieściła się na Promenadeplatz, później przeniesiono ją na Prinzregentenstrasse, a od 1904 roku na Lenbachplatz. Firma miała oddziały m.in. we Frankfurcie nad Menem, Nicei i Nowym Jorku. Galeria Heinemann odgrywała jedną z głównych ról w życiu artystycznym miasta. Poza sprzedażą dzieł sztuk organizowała liczne wystawy, zarówno w Niemczech (np. Drezno, Hamburg), jak i innych miastach europejskich, Londynie, Wiedniu, Nicei. W tej właśnie galerii swoje obrazy prezentował Alfred Wierusz-Kowalski. Artysta w latach 80-tych XIX wieku współpracował z kilkoma niemieckimi salonami, w tym z Galerią Wimmer i Fleischmanna. U Heinemanna artysta pokazał 116 prac. Wszystkie te dzieła były skatalogowane. Wśród nabywców prac Alfreda były osoby spoza Monachium, czasem też zdarzał się nabywca z Polski.
(Literatura: Eliza Ptaszyńska, Alfred Wierusz-Kowalski 1849–1945, Warszawa 2011, s. 128–129.)
W swojej twórczości Alfred Wierusz-Kowalski wielokrotnie sięgał po motywy związane z życiem codziennym polskiej wsi. „Nieodłączne elementy twórczości Alfreda Wierusza-Kowalskiego to człowiek i koń w pejzażu, również w obrazach o tematyce rodzajowej, osadzonych w realiach polskiej wsi. Barwne, dynamiczne sceny chłopskie odznaczają się trafnością obserwacji wiejskiej obyczajowości i nierzadko nutką łagodnego humoru, lecz przede wszystkim różnorodnością motywów. Są wśród nich wyjazdy i powroty z kościoła czy jarmarku, wesołe przejażdżki, zaloty dziarskich parobków i dziewcząt, orszaki weselne, niekiedy sceny pracy w polu. Do ulubionych przez artystę należą wielopostaciowe kawalkady sań lub wozów w rozległym, pełnym powietrza pejzażu. Stroje postaci (…) są zazwyczaj stylizowane, czasami inspirowane kostiumem krakowskim. Konie malowane z dużym znawstwem budowy i z właściwym polskim artystom, znakomitym wyczuciem ruchu, zdradzają u malarza nieprzeciętny talent animalisty”.
A. Dajnowska, Alfred Wierusz-Kowalski (1849–1915), [w:] Polscy malarze z Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, Warszawa 2002, s. 12