Duże uzdolnienia rysunkowe w dziecku rozbudził jego wujek artysta malarz Aleksander Wołowski, a następnie nauczyciel rysunku w liceum krzemienieckim. W Warszawie uczęszczał do Miejskiej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Malarstwa. Był uczniem malarza Czesława Wasilewskiego, którego twórczość wywarła ogromny wpływ na jego malarstwo. Konie i nastrojowe pejzaże stały się dominantą w jego twórczości a przyjaźń i współpraca z Wasilewskim trwała aż do śmierci tego ostatniego, to jest do 1946 roku. W okresie międzywojennym brał udział w życiu artystycznym poprzez wystawianie obrazów w warszawskich galeriach oraz wystawach malarstwa polskiego organizowanych przez ciotkę Emilię Wołowską na terenie ówczesnej Rzeczypospolitej.