Samowar z kwadratową podstawą na czterech nóżkach z oznaczeniem firmy pomiędzy medalami (m.in. z wizerunkami carów Aleksandra II i Aleksandra III); po bokach dwa uchwyty z toczonego drewna, osadzone na spiralnie skręconych kroksztynkach; kranik poziomy, z kurkiem zakończonym czwórliściem; na pokrywie - dwie gałki i oznaczenia firmy pomiędzy medalami nagrodowymi; na brzuścu dwa medale.
Pod koniec XIX wieku w Tule istniało ponad dziesięć wytwórni samowarów, których właściciele używali do znakowania wyrobów nazwiska Bataszow. Najsłynniejsze był trzy z nich. Najwcześniejsza została założona w roku 1825 przez Iwana Grigoriewicza Bataszewa (przeszła następnie w spadku do jego syna Nikołaja Iwanowicza), a największa - wytwórnia Wasilija Stiepanowicza Bataszowa powstała w roku 1840 (istniała następnie jako firma "Spadkobiercy W. S. Bataszowa"). Trzecia została założona w latach 1840-50 przez Aleksandra Stepanowicza Bataszowa i przekazana następnie braciom Aleksiejowi i Iwanowi Stepanowiczom Bataszowym. Fabryka Wasilija, Aleksandra i Pawła Bataszowów założona została w roku 1879. Samowary Bataszowów cieszyły się niezmienną popularnością o czym świadczyć mogą medale otrzymywane na licznych wystawach w Rosji i zagranicą (np. na danym modelu - nagrody otrzymane od króla Belgii - Leopolda).