Artysta urodzony 15 maja 1932 w Warszawie w roku 1955 ukończył warszawską Akademię Sztuk Plastycznych. Nauczycielami artysty byli profesorowie Eugeniusz Arct, Wojciech Fangor i Henryk Tomaszewski.Od 1964 roku mieszkał we Francji, a od 1968 w USA. Teraz dzieli czas między twórczością w Kolorado, Paryżu i Warszawie.
Bogata twórczość Artysty obejmuje m.in. malarstwo sztalugowe i ścienne, grafikę warsztatową i użytkową, wystawiennictwo, planowanie przestrzenne, rzeźbę oraz fotografię. Jego twórczość malarska obejmuje prace abstrakcyjne (1952-1958) i przedstawiające. W wielu obrazach widzimy niewielkie postacie ludzkie lub ich tylko symboliczne kształty, jakby zawieszone w trudnej do zdefiniowania przestrzeni. W innych pojawia się motyw „CZARNEJ DZIURY” odgrywający ważną rolę w twórczości artysty. Jest autorem plafonu sali teatralnej Domu Kultury w Oświęcimiu (1958-61) i kompozycji plastycznej przed budynkiem Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Houston (1975).
Uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych, m.in. w Wystawie Młodej Plastyki w Warszawie (1956), Wystawie malarstwa w Muzeum Narodowym w Warszawie (1961), II Biennale Azuréene w Cannes (1967), w Arte Gallery w Denver (1988), wystawie dzieł artystów polskich tworzących za granicą p.t. „JESTEŚMY” w warszawskiej Zachęcie (1991).
Miał wiele wystaw indywidualnych. Pierwszą wystawę indywidualną zorganizował mu KLUB AKTORA SPATiF w Warszawie w roku 1959. Wystawę otwierała aktorka Alina Janowska, a pierwszy krytyczny artykuł napisała Kira Gałczyńska, córka poety. Wśród innych wystaw należy wymienić m.in. wystawy retrospektywne. W Los Angeles Otis Art Institute organizuje w 1973 roku retrospektywę jego prac i dla tej wystawy artysta maluje swój słynny obraz CREATION AND DESTRUCTION ( 24m x 4m). Sztuka jego po 40 latach nieobecności w kraju była wystawiona w Muzeum Wychodźstwa i Emigracji w Łazienkach Królewskich w roku 2004. W roku 1975 miasto Houston, Texas poleciło polskiemu artyście zaprojektowanie przed Houston Museum gigantycznej kompozycji przestrzennej tzw. HAPPENINGU z okazji Festiwalu Sztuki. Jest autorem plafonu-fresku w sali teatralnej w OŚWIĘCIMSKIM CENTRUM KULTURY (1961) i współprojektantem architektury budynku. Jest pierwszym polskim i amerykańskim artystą, któremu najstarszy na świecie (1744) Dom Aukcyjny i Galeria SOTHEBY’S zorganizowały w Amsterdamie retrospektywną wystawę malarstwa (60 lat twórczości, lipiec 2007, wystawiono 163 prace). Wystawie towarzyszyło wydanie albumu WITOLD-K at SOTHEBY’S. Sponsorami między innymi były ambasady amerykańska i francuska. W tym samym roku artysta został nominowany do corocznej nagrody burmistrza miasta Denver, Kolorado: MAYOR’S AWARD FOR EXCELLENCE IN THE ARTS.
Od wielu lat współpracuje z amerykańskim naukowcem prof. Stirling Colgate z ośrodka naukowego w Los Alamos, Nowy Meksyk nad niezwykłym projektem. Twórcy próbują stworzyć rzeźbę (czarną dziurę) używając środków wybuchowych, aby zbudować tzw. MONUMENT TO THE UNIVERSE.
W roku 1997 artysta zostaje odznaczony przez Ministra Kultury i Sztuki Rzeczypospolitej Polskiej odznaką „ZASŁUŻONY DLA KULTURY POLSKIEJ”.
akryl na płótnie, 70 x 100 cm,
sygn. l.d.: Witold.K.22
Dzięki uprzejmości Artysty
Artysta urodzony 15 maja 1932 w Warszawie w roku 1955 ukończył warszawską Akademię Sztuk Plastycznych. Nauczycielami artysty byli profesorowie Eugeniusz Arct, Wojciech Fangor i Henryk Tomaszewski.Od 1964 roku mieszkał we Francji, a od 1968 w USA. Teraz dzieli czas między twórczością w Kolorado, Paryżu i Warszawie.
Bogata twórczość Artysty obejmuje m.in. malarstwo sztalugowe i ścienne, grafikę warsztatową i użytkową, wystawiennictwo, planowanie przestrzenne, rzeźbę oraz fotografię. Jego twórczość malarska obejmuje prace abstrakcyjne (1952-1958) i przedstawiające. W wielu obrazach widzimy niewielkie postacie ludzkie lub ich tylko symboliczne kształty, jakby zawieszone w trudnej do zdefiniowania przestrzeni. W innych pojawia się motyw „CZARNEJ DZIURY” odgrywający ważną rolę w twórczości artysty. Jest autorem plafonu sali teatralnej Domu Kultury w Oświęcimiu (1958-61) i kompozycji plastycznej przed budynkiem Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Houston (1975).
Uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych, m.in. w Wystawie Młodej Plastyki w Warszawie (1956), Wystawie malarstwa w Muzeum Narodowym w Warszawie (1961), II Biennale Azuréene w Cannes (1967), w Arte Gallery w Denver (1988), wystawie dzieł artystów polskich tworzących za granicą p.t. „JESTEŚMY” w warszawskiej Zachęcie (1991).
Miał wiele wystaw indywidualnych. Pierwszą wystawę indywidualną zorganizował mu KLUB AKTORA SPATiF w Warszawie w roku 1959. Wystawę otwierała aktorka Alina Janowska, a pierwszy krytyczny artykuł napisała Kira Gałczyńska, córka poety. Wśród innych wystaw należy wymienić m.in. wystawy retrospektywne. W Los Angeles Otis Art Institute organizuje w 1973 roku retrospektywę jego prac i dla tej wystawy artysta maluje swój słynny obraz CREATION AND DESTRUCTION ( 24m x 4m). Sztuka jego po 40 latach nieobecności w kraju była wystawiona w Muzeum Wychodźstwa i Emigracji w Łazienkach Królewskich w roku 2004. W roku 1975 miasto Houston, Texas poleciło polskiemu artyście zaprojektowanie przed Houston Museum gigantycznej kompozycji przestrzennej tzw. HAPPENINGU z okazji Festiwalu Sztuki. Jest autorem plafonu-fresku w sali teatralnej w OŚWIĘCIMSKIM CENTRUM KULTURY (1961) i współprojektantem architektury budynku. Jest pierwszym polskim i amerykańskim artystą, któremu najstarszy na świecie (1744) Dom Aukcyjny i Galeria SOTHEBY’S zorganizowały w Amsterdamie retrospektywną wystawę malarstwa (60 lat twórczości, lipiec 2007, wystawiono 163 prace). Wystawie towarzyszyło wydanie albumu WITOLD-K at SOTHEBY’S. Sponsorami między innymi były ambasady amerykańska i francuska. W tym samym roku artysta został nominowany do corocznej nagrody burmistrza miasta Denver, Kolorado: MAYOR’S AWARD FOR EXCELLENCE IN THE ARTS.
Od wielu lat współpracuje z amerykańskim naukowcem prof. Stirling Colgate z ośrodka naukowego w Los Alamos, Nowy Meksyk nad niezwykłym projektem. Twórcy próbują stworzyć rzeźbę (czarną dziurę) używając środków wybuchowych, aby zbudować tzw. MONUMENT TO THE UNIVERSE.
W roku 1997 artysta zostaje odznaczony przez Ministra Kultury i Sztuki Rzeczypospolitej Polskiej odznaką „ZASŁUŻONY DLA KULTURY POLSKIEJ”.