Jeden z najbardziej znanych na świecie współczesnych artystów polskich. Był silnie związany z Zakopanem, gdzie pod kierunkiem Antoniego Kenara ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych. Dalszą edukację artystyczną podjął w Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych na wydziale rzeźby. Od 1961 r. członek międzynarodowej grupy "Phases". Jego twórczość charakteryzuje się nietypowymi, niestandardowymi formami wyrazu, czego przykładem są słynne sztandary czy specyficzna metoda tworzenia pomników (wykopywanie formy w ziemi i zalewanie jej zbrojonym betonem). Samolot jest przykładem assemblages, wykonywanych przez niego od 1957 roku. Te kompozycje przestrzenne powstawały przy użyciu różnych przedmiotów wynajdywanych na jarmarkach, często z codziennego życia. Hasior wykorzystywał nie tylko ich formy, ale również znaczenia symboliczne. Powstawały kompozycje o wyrazistej treści, balansujące na granicy artyzmu i kiczu.

49
Władysław HASIOR (1928 - 1999)

SAMOLOT

technika własna, 57 x 45 cm
Na odwrocie nalepka wystawowa "SURREALISM / IN VISUAL ARTS AND FILM / 16.5. - 13.9.1987 / RETRETTI ART CENTER, FINLAND"

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Jeden z najbardziej znanych na świecie współczesnych artystów polskich. Był silnie związany z Zakopanem, gdzie pod kierunkiem Antoniego Kenara ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych. Dalszą edukację artystyczną podjął w Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych na wydziale rzeźby. Od 1961 r. członek międzynarodowej grupy "Phases". Jego twórczość charakteryzuje się nietypowymi, niestandardowymi formami wyrazu, czego przykładem są słynne sztandary czy specyficzna metoda tworzenia pomników (wykopywanie formy w ziemi i zalewanie jej zbrojonym betonem). Samolot jest przykładem assemblages, wykonywanych przez niego od 1957 roku. Te kompozycje przestrzenne powstawały przy użyciu różnych przedmiotów wynajdywanych na jarmarkach, często z codziennego życia. Hasior wykorzystywał nie tylko ich formy, ale również znaczenia symboliczne. Powstawały kompozycje o wyrazistej treści, balansujące na granicy artyzmu i kiczu.