Stanisław Kamocki, malarz, grafik. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych od 1891 roku u Cynka, następnie Wyczółkowskiego, Stanisławskiego i Malczewskiego. Po ukończeniu SSP, w latach 1901-2 dwukrotnie otrzymał stypendium na studia w Paryżu. Odbył również podróże artystyczne do Włoch w latach 1904/5, 1911, 1924, jak i do Niemiec, Szwajcarii. Na stałe przebywał w Krakowie, gdzie w latach 1908-10 był profesorem Szkoły Sztuk Pięknych dla Kobiet M. Niedzielskiej. W latach 1915-18 pod nazwiskiem Stefan Kozłowski walczył w I Brygadzie Legionów Polskich. Od 1918 objął katedrę pejzażu na krakowskiej ASP. Kontynuował program artystyczny i pedagogiczny Jana Stanisławskiego, opierając swą metodę przede wszystkim na licznych wyjazdach plenerowych ze studentami. Po zamknięciu ASP przez hitlerowców w 1940 roku uczył w krakowskiej Kunstgewerbeschule, a od 1942 roku w Państwowej Szkole Góralskiej Sztuki Ludowej w Zakopanem. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka, do Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana, wiedeńskiej Secesji, Związku Polskich Artystów Plastyków w Krakowie, Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie oraz Towarzystwa Sztuka Podhalańska. Był uczestnikiem licznych wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i zagranicą. Kamocki uważany jest za najwybitniejszego ucznia Jana Stanisławskiego. Jest mu bliski we wnikliwej obserwacji, a także wrażliwym i uczuciowym stosunku do piękna pejzażu polskiego. Jego prace znajdują się w licznych muzeach, narodowych i okręgowych w Polsce.
Olej, tektura;
34,9 x 50 cm
Sygnowany p. d.: St. Kamocki
Stanisław Kamocki, malarz, grafik. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych od 1891 roku u Cynka, następnie Wyczółkowskiego, Stanisławskiego i Malczewskiego. Po ukończeniu SSP, w latach 1901-2 dwukrotnie otrzymał stypendium na studia w Paryżu. Odbył również podróże artystyczne do Włoch w latach 1904/5, 1911, 1924, jak i do Niemiec, Szwajcarii. Na stałe przebywał w Krakowie, gdzie w latach 1908-10 był profesorem Szkoły Sztuk Pięknych dla Kobiet M. Niedzielskiej. W latach 1915-18 pod nazwiskiem Stefan Kozłowski walczył w I Brygadzie Legionów Polskich. Od 1918 objął katedrę pejzażu na krakowskiej ASP. Kontynuował program artystyczny i pedagogiczny Jana Stanisławskiego, opierając swą metodę przede wszystkim na licznych wyjazdach plenerowych ze studentami. Po zamknięciu ASP przez hitlerowców w 1940 roku uczył w krakowskiej Kunstgewerbeschule, a od 1942 roku w Państwowej Szkole Góralskiej Sztuki Ludowej w Zakopanem. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka, do Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana, wiedeńskiej Secesji, Związku Polskich Artystów Plastyków w Krakowie, Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie oraz Towarzystwa Sztuka Podhalańska. Był uczestnikiem licznych wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i zagranicą. Kamocki uważany jest za najwybitniejszego ucznia Jana Stanisławskiego. Jest mu bliski we wnikliwej obserwacji, a także wrażliwym i uczuciowym stosunku do piękna pejzażu polskiego. Jego prace znajdują się w licznych muzeach, narodowych i okręgowych w Polsce.