Proweniencja:
kolekcja prywatna, Kraków

Prezentowana praca Janusza Orbitowskiego wpisuje się w jego zainteresowania nurtem abstrakcji geometrycznej. Zbudowana z umieszczonych pionowo prostokątów, wypełniających jednolite tło, z jednej strony zwraca uwagę prostotą formy, z drugiej wytworzoną przez artystę trójwymiarowością. Ta ostatnia cecha jest charakterystyczna dla jego twórczości przełomu lat 60. i 70. Dwa lata po powstaniu omawianej kompozycji Orbitowski rozpoczął pracę jako wykładowca na Akademii Sztuk Pięknych.