Julian Fałat przyjechał do Bystrej po raz pierwszy w roku 1893. Jednak dopiero po 1902 i po odbytej tam kuracji sanatoryjnej zaczął odwiedzać Bystrę częściej. Z czasem zbudował tu willę i pracownię, a w 1910, po rezygnacji ze stanowiska dyrektora krakowskiej ASP, zamieszkał w Bystrej na stałe. Częstym motywem jego obrazów były wówczas rozległe pejzaże z łagodnymi lesistymi stokami Beskidów czy górskie potoki wezbrane w czas powodzi lub płynącymi spokojnie wśród śniegów. W obrazach tych niejednokrotnie powtarzały się podobne ujęcia całych partii krajobrazu, oglądanego codziennie przez artystę.