Malarz, scenograf. Studiował w Szkołach Artystycznych w Odessie i Penzie, następnie w moskiewskiej Wyższej Szkole Malarstwa, Rze¼by i Architektury w pracowni W. Kandinsky`ego. W latach dwudziestych, dekorator teatralny w Moskwie, Odessie i Lwowie. Od 1922 roku czynny w Polsce, początko-wo we Lwowie, a od 1926 roku w Łodzi, gdzie osiadł na stałe. W latach 1926-39 tworzył scenografie dla łódzkiego Teatru Miejskiego. Uczestniczył w wystawach ZZPAP, IPS-u, warszawskiego TZSP oraz ekspozycjach międzynarodowych, m.in. w Brukseli, Paryżu i Nowym Jorku. Był członkiem ugrupowań artystycznych "Rytm" i "Start". Prace Mackiewicza znajdują się w zbiorach m.in.: Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego w Szczecinie, Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy oraz w kolekcjach i zbiorach w USA, Rosji, Chinach, Niemczech, Wielkiej Brytanii. Znany przede wszystkim z perfekcyjnych pejzaży i martwych natur, sielskich polskich widoków malowanych w konwencji koloryzmu. Twórczą, artystyczną postawę artysty ukształtował kubizm, futuryzm i konstruktywizm. Pó¼niej przyswoił zasady koloryzmu.