Proweniencja: rysunek znajdował się pierwotnie w zbiorach rodziny artysty. Później wszedł do znakomitej kolekcji Edwarda Reichera w Aleksandrowie Kujawskim i następnie w Warszawie, a od 1928 należał do zbiorów rodziny Reicherów.
W roku 1938 został pokazany na wystawie rysunków i szkiców Jana Matejki w Muzeum Narodowym w Warszawie. (O kolekcji Edwarda Reichera – patrz m.in.: E. Chwalewik, Zbiory polskie..., Warszawa – Kraków 1927, t. II, s. 420)
o 1: Kilku mężczyzn niesie od strony lewej ofiarę zabójstwa przed króla, otoczonego osobami dworu.
Całość w zarysach (za: Katalogiem wystawy rysunków i szkiców..., patrz: bibliografia).
O 2: U góry półpostać z ramionami wyciągniętymi w przód i twarzą zwróconą w górę, u dołu cała postać pomniejszona (za: Katalogiem wystawy rysunków i szkiców..., patrz: bibliografia). Według opracowania Matejko. Obrazy olejne. Katalog (patrz bibliografia) jest to również studium postaci do Zabicia Wapowskiego.
Rysunek Zabicie Wapowskiego... powstał jako szkic przygotowawczy do olejnego obrazu malowanego w roku 1861. Jego treścią jest incydent mający miejsce na turnieju z okazji koronacji Henryka Walezego w dniu 24 II 1594 roku, kiedy to kasztelan przemyski Andrzej Wapowski, próbujący załagodzić wybuchłą kłótnię, został w gniewie zabity przez Samuela Zborowskiego. W stosunku do dzieła finalnego rysunek wykazuje jednak znaczne różnice w rozstawieniu i ugrupowaniu osób, stając się znakomitym przykładem studiów jakie podejmował artysta w pracy nad kompozycją obrazu.
Przywołany tu Katalog wystawy rysunków i szkiców... z 1938 wymienia jeszcze drugi szkic do tego obrazu, rysunek będący kolejnym etapem poszukiwań właściwego ujęcia (patrz kat. Agra-Art z 10 XII 2017).
Obraz olejny, który przez lata uchodził za zaginiony, został niedawno szczęśliwie odnaleziony. W roku 2012 eksponowany był w Zamku Królewskim na Wawelu, a następnie w Muzeum Śląskim w Katowicach.
Bibliografia:
– Katalog wystawy rysunków i szkiców Jana Matejki urządzonej w setną rocznicę urodzin artysty przez Koło Historyków Sztuki Studentów Uniwersytetu J. Piłsudskiego, Muzeum Narodowe, Warszawa III-IV 1938, s. 52, nr kat. 124 a, b (por. także nr kat. 123; oraz Dodatek do katalogu, s. 166, nr kat. 540;
– K. Sroczyńska [red.], Matejko. Obrazy olejne. Katalog, Warszawa 1993, s. 63-64, nr kat. 79, il. [obraz olejny].
ZABICIE ANDRZEJA WAPOWSKIEGO PODCZAS KORONACJI HENRYKA WALEZEGO, 1860
ołówek, papier
17,7 x 23,5 cm (w świetle passe-partout)
w lewym dolnym rogu cyfra: 70
LEŻĄCY MĘŻCZYZNA
ołówek, papier
22,6 x 16,7 cm (w świetle passe-partout)
sygn. p.d.: JM [monogram wiązany]
Proweniencja: rysunek znajdował się pierwotnie w zbiorach rodziny artysty. Później wszedł do znakomitej kolekcji Edwarda Reichera w Aleksandrowie Kujawskim i następnie w Warszawie, a od 1928 należał do zbiorów rodziny Reicherów.
W roku 1938 został pokazany na wystawie rysunków i szkiców Jana Matejki w Muzeum Narodowym w Warszawie. (O kolekcji Edwarda Reichera – patrz m.in.: E. Chwalewik, Zbiory polskie..., Warszawa – Kraków 1927, t. II, s. 420)
o 1: Kilku mężczyzn niesie od strony lewej ofiarę zabójstwa przed króla, otoczonego osobami dworu.
Całość w zarysach (za: Katalogiem wystawy rysunków i szkiców..., patrz: bibliografia).
O 2: U góry półpostać z ramionami wyciągniętymi w przód i twarzą zwróconą w górę, u dołu cała postać pomniejszona (za: Katalogiem wystawy rysunków i szkiców..., patrz: bibliografia). Według opracowania Matejko. Obrazy olejne. Katalog (patrz bibliografia) jest to również studium postaci do Zabicia Wapowskiego.
Rysunek Zabicie Wapowskiego... powstał jako szkic przygotowawczy do olejnego obrazu malowanego w roku 1861. Jego treścią jest incydent mający miejsce na turnieju z okazji koronacji Henryka Walezego w dniu 24 II 1594 roku, kiedy to kasztelan przemyski Andrzej Wapowski, próbujący załagodzić wybuchłą kłótnię, został w gniewie zabity przez Samuela Zborowskiego. W stosunku do dzieła finalnego rysunek wykazuje jednak znaczne różnice w rozstawieniu i ugrupowaniu osób, stając się znakomitym przykładem studiów jakie podejmował artysta w pracy nad kompozycją obrazu.
Przywołany tu Katalog wystawy rysunków i szkiców... z 1938 wymienia jeszcze drugi szkic do tego obrazu, rysunek będący kolejnym etapem poszukiwań właściwego ujęcia (patrz kat. Agra-Art z 10 XII 2017).
Obraz olejny, który przez lata uchodził za zaginiony, został niedawno szczęśliwie odnaleziony. W roku 2012 eksponowany był w Zamku Królewskim na Wawelu, a następnie w Muzeum Śląskim w Katowicach.
Bibliografia:
– Katalog wystawy rysunków i szkiców Jana Matejki urządzonej w setną rocznicę urodzin artysty przez Koło Historyków Sztuki Studentów Uniwersytetu J. Piłsudskiego, Muzeum Narodowe, Warszawa III-IV 1938, s. 52, nr kat. 124 a, b (por. także nr kat. 123; oraz Dodatek do katalogu, s. 166, nr kat. 540;
– K. Sroczyńska [red.], Matejko. Obrazy olejne. Katalog, Warszawa 1993, s. 63-64, nr kat. 79, il. [obraz olejny].