"Hucułowie są to górale, dzieci dzikiej, cudownej natury, mnóstwo mają powodów, dla których są tak przywiązani do przyrody. Rozumiejąc harmonię, zrozumieli tajemnice wzajemnych wrodzonych uczuć!". Ilustracją tej myśli towarzyszącej w początkach wieku XX artystom, zafascynowanym kulturą tej grupy etnograficznej jest Rybak huculski autorstwa Kazimierza Sichulskiego. Patrząc na obraz odczuwamy bijący z niego spokój wyrażony przez wpatrzoną w dal twarz mężczyzny. Nie zakłócają go diagonalna linia leśnej skarpy, fragmentaryczność krajobrazu oraz ciemny kontur, którym obwiedziona jest postać rybaka. Artysta ukazał za pomocą miękko malowanych plam barwnych, z których budowane są zarówno strój jak i otoczenie rybaka harmonię człowieka i przyrody. Huculskie sceny rodzajowe i ludowe wizerunki to wyraz kolorystycznej wrażliwości artysty. To także przejaw fascynacji rodzimym obyczajem, rytuałem i religijnością ludu. Portrety Hucułów mają niekiedy, oprócz walorów dekoracyjnych, aspekt groteskowy uzyskany poprzez wyrazistą charakterystykę rysów modeli.
Kazimierz SICHULSKI (1879-1942)
W latach 1901-1908 studiował w ASP w Krakowie, w Kunstgewebeschule w Wiedniu, Monachium, Dreźnie, Florencji, Rzymie i Paryżu. Od 1907 roku był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", od 1937 roku był profesorem ASP w Krakowie. Malował sceny rodzajowe z życia Hucułów, pejzaże, portrety, obrazy religijne i historyczne. Wystawiał w TPSP w Krakowie i Lwowie oraz w TZSP w Warszawie.
Olej, płótno, 110,5 x 164,5 cm,
sygn. p.d.: SICHULSKI
"Hucułowie są to górale, dzieci dzikiej, cudownej natury, mnóstwo mają powodów, dla których są tak przywiązani do przyrody. Rozumiejąc harmonię, zrozumieli tajemnice wzajemnych wrodzonych uczuć!". Ilustracją tej myśli towarzyszącej w początkach wieku XX artystom, zafascynowanym kulturą tej grupy etnograficznej jest Rybak huculski autorstwa Kazimierza Sichulskiego. Patrząc na obraz odczuwamy bijący z niego spokój wyrażony przez wpatrzoną w dal twarz mężczyzny. Nie zakłócają go diagonalna linia leśnej skarpy, fragmentaryczność krajobrazu oraz ciemny kontur, którym obwiedziona jest postać rybaka. Artysta ukazał za pomocą miękko malowanych plam barwnych, z których budowane są zarówno strój jak i otoczenie rybaka harmonię człowieka i przyrody. Huculskie sceny rodzajowe i ludowe wizerunki to wyraz kolorystycznej wrażliwości artysty. To także przejaw fascynacji rodzimym obyczajem, rytuałem i religijnością ludu. Portrety Hucułów mają niekiedy, oprócz walorów dekoracyjnych, aspekt groteskowy uzyskany poprzez wyrazistą charakterystykę rysów modeli.
Kazimierz SICHULSKI (1879-1942)
W latach 1901-1908 studiował w ASP w Krakowie, w Kunstgewebeschule w Wiedniu, Monachium, Dreźnie, Florencji, Rzymie i Paryżu. Od 1907 roku był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", od 1937 roku był profesorem ASP w Krakowie. Malował sceny rodzajowe z życia Hucułów, pejzaże, portrety, obrazy religijne i historyczne. Wystawiał w TPSP w Krakowie i Lwowie oraz w TZSP w Warszawie.