Wiktor Korecki studiował w Szkole Rysunkowej N. I. Muraszki. W 1921 r. przeniósł się z rodzinnego miasta do Warszawy. Tam wielokrotnie prezentował swoje prace na wystawach w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Część jego dorobku artystycznego uległa zagładzie podczas powstania warszawskiego. Po wojnie Korecki zamieszkał pod Warszawą, najpierw w Komorowie, później w Milanówku, gdzie mieszkał do śmierci. Artysta tworzył głównie nastrojowe pejzaże. Wielokrotnie malował efektowne zachody słońca, łąki i zamglone rozlewiska, leśne drogi, zimę na wsi mazowieckiej.