Studiował w Instytucie Sztuk Pięknych we Lwowie u prof. Mariana Wnuka i prof. Józefa Starzyńskiego, dyplom zaś obronił w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Był pracownikiem naukowo-dydaktycznym od 1946 w tzw. Sopockiej Szkole Sztuk Plastycznych (przemianowanej później na Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Gdańsku), kierownikiem Pracowni Projektowania Architektoniczno-Rzeźbiarskiego, dziekanem Wydziału Rzeźby, od 1971 profesorem nadzwyczajnym i prorektorem PWSSP.
Surrealistyczna wizja ruin, gdzie pozornie rozrzucone plamy po dłuższej obserwacji stanowić zaczynają powierzchnie, perspektywicznie ustawione względem siebie płaszczyzny.
Tusz lawowany, papier; 34 x 49 cm w świetle
Sygnowany p.d.: monogram wiązany AS 65
Studiował w Instytucie Sztuk Pięknych we Lwowie u prof. Mariana Wnuka i prof. Józefa Starzyńskiego, dyplom zaś obronił w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Był pracownikiem naukowo-dydaktycznym od 1946 w tzw. Sopockiej Szkole Sztuk Plastycznych (przemianowanej później na Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Gdańsku), kierownikiem Pracowni Projektowania Architektoniczno-Rzeźbiarskiego, dziekanem Wydziału Rzeźby, od 1971 profesorem nadzwyczajnym i prorektorem PWSSP.
Surrealistyczna wizja ruin, gdzie pozornie rozrzucone plamy po dłuższej obserwacji stanowić zaczynają powierzchnie, perspektywicznie ustawione względem siebie płaszczyzny.