Lit. porówn.: Mela Muter (Maria Melania Mutermilch. 1876 - 1967). Kolekcja Bolesława i Niny Nawrockich, Muzeum Narodowe w Warszawie XII 1994 - II 1995, Warszawa 1994

Obraz przedstawia jeden z motywów paryskich - urokliwą uliczkę zamkniętą w perspektywie wieżą św. Jakuba, pozostałością po szesnastowiecznym kościele (rozebranym w 1802), znajdującym się na słynnej drodze do Santiago da Compostela w hiszpańskiej Galicji. Obraz powstał zapewne na początku 1919 r., kiedy to Mela Muter po rozstaniu z mężem Michałem Muttermilchem jesienią 1918 przeprowadziła się do swej pracowni przy Bd. St Jacques 51, i gdzie mieszkała do kwietnia następnego roku. Dojrzały artystycznie obraz zawiera charakterystyczne dla malarstwa artystki cechy. "Wyrze¼bioną" formę, mocny kontur, zwartość kompozycji, nasyconą kolorystykę oddaną mocnymi pociągnięciami pędzla, impasty wzbogacające fakturę płótna a także oddające wrażenie chropowatości ulicy, bruku, chodników, murów starych domów. Kolor i światło, dynamicznie malowane niebo z pełnymi chmurami współtworzą nie tylko nastrój wiosennego, słonecznego przedpołudnia, ale również oddają siłę i nadzieję na nowy etap w życiu artystki.

249
Mela (Mutermilch Maria Melania) MUTER (1876 Warszawa - 1967 Paryż)

RUE ST JACQUES W PARYŻU

olej, płótno, 65 x 50 cm
sygn. p. d.: MUTER

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Lit. porówn.: Mela Muter (Maria Melania Mutermilch. 1876 - 1967). Kolekcja Bolesława i Niny Nawrockich, Muzeum Narodowe w Warszawie XII 1994 - II 1995, Warszawa 1994

Obraz przedstawia jeden z motywów paryskich - urokliwą uliczkę zamkniętą w perspektywie wieżą św. Jakuba, pozostałością po szesnastowiecznym kościele (rozebranym w 1802), znajdującym się na słynnej drodze do Santiago da Compostela w hiszpańskiej Galicji. Obraz powstał zapewne na początku 1919 r., kiedy to Mela Muter po rozstaniu z mężem Michałem Muttermilchem jesienią 1918 przeprowadziła się do swej pracowni przy Bd. St Jacques 51, i gdzie mieszkała do kwietnia następnego roku. Dojrzały artystycznie obraz zawiera charakterystyczne dla malarstwa artystki cechy. "Wyrze¼bioną" formę, mocny kontur, zwartość kompozycji, nasyconą kolorystykę oddaną mocnymi pociągnięciami pędzla, impasty wzbogacające fakturę płótna a także oddające wrażenie chropowatości ulicy, bruku, chodników, murów starych domów. Kolor i światło, dynamicznie malowane niebo z pełnymi chmurami współtworzą nie tylko nastrój wiosennego, słonecznego przedpołudnia, ale również oddają siłę i nadzieję na nowy etap w życiu artystki.