Pośród artystów, na których twórczość Bouchera wywarła przemożny wpływ wymienić należy z pewnością Jean-Baptiste Marie Hueta (1745-1811)- młodszego o blisko pół wieku od mistrza, jednak wyraźnie czerpiącego z jego rokokowej maniery i tematyki. Sielskie sceny pasterskie i rodzajowe autorstwa obu malarzy odtwarzał w formie graficznej Gilles Demarteau, który od ok. 1750 r. prowadził poszukiwania w zakresie techniki graficznej naśladującej rysunek światłocieniowy, uwieńczone opracowaniem tzw. sposobu kredkowego (maniere de crayon). Na podstawie cyklu tablic imitujących rysunki Francois Bouchera przyjęty został wstępnie w 1767 do Akademii, a w 1769 został jej pełnoprawnym członkiem. Głównym dziełem artysty był album (wyd. od 1771) liczący 600 tablic (nie licząc ornamentów), odtwarzających sposobem kredkowym prace najbardziej znanych akademików.
Metoda kredkowa / maniere de crayon (wg Jean-Baptiste-Marie Hueta); wym. 210 x 260 mm; sygn. l.d. Dessine par J.B. Huet Peintre du Rei; p.d. Grave par Demarteau, poniżej opis oraz nr planszy: No 63; Grafika oprawiona w biedermeierowską ramę, za szkłem.
Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacjiPośród artystów, na których twórczość Bouchera wywarła przemożny wpływ wymienić należy z pewnością Jean-Baptiste Marie Hueta (1745-1811)- młodszego o blisko pół wieku od mistrza, jednak wyraźnie czerpiącego z jego rokokowej maniery i tematyki. Sielskie sceny pasterskie i rodzajowe autorstwa obu malarzy odtwarzał w formie graficznej Gilles Demarteau, który od ok. 1750 r. prowadził poszukiwania w zakresie techniki graficznej naśladującej rysunek światłocieniowy, uwieńczone opracowaniem tzw. sposobu kredkowego (maniere de crayon). Na podstawie cyklu tablic imitujących rysunki Francois Bouchera przyjęty został wstępnie w 1767 do Akademii, a w 1769 został jej pełnoprawnym członkiem. Głównym dziełem artysty był album (wyd. od 1771) liczący 600 tablic (nie licząc ornamentów), odtwarzających sposobem kredkowym prace najbardziej znanych akademików.