Alfons Karpiński, uczeń akademii w Krakowie, Monachium i paryskich Acedémie Willi i Colarossi rozpoczął karierę przed pierwszą wojną światową jako portrecista i malarz scen rodzajowych, nastrojowe martwe natury zaczął malować w latach dwudziestych. Z czasem zdominowały one jego twórczość, zwłaszcza pod koniec życia. Charakterystyczna dla obrazów Karpińskiego jest wirtuozeria w operowaniu światłem, które w postaci małego akcentu - jaśniejszej plamki koloru położonej na przedmiotach, dzbankach, czarkach, filiżankach sugeruje ich połysk i kształt. Podobne efekty odnaleźć można w martwych naturach Olgi Boznańskiej.
Utrzymany w subtelnej kolorystyce obraz nawiązuje do najlepszych, wczesnych prac Alfonsa Karpińskiego