Tadeusz Boruta (Kraków 1957, mieszka w Lubniu, pow. myślenicki) studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1979-1983) uzyskując dyplom w pracowni prof. Stanisława Rodzińskiego, a w latach 1980-1984 filozofię w Papieskiej Akademii Teologicznej (również w Krakowie). Oprócz malarstwa sztalugowego uprawia też malarstwo monumentalne (seria obrazów ołtarzowych w klasztorze benedyktynek w Monte San Savino we Włoszech; wspólnie z Aldoną Mickiewicz, 1992-1993), publikuje też teksty o sztuce, m.in. w "Tygodniku Powszechnym", "Znaku", "Życiu duchowym". W jego dziełach zawsze występują elementy współne: akt, autoportret, wspaniale malowana draperia. W latach 1983-1994 brał udział w ponad 100 wystawach w kraju i za granicą.
olej, płótno
120 x 145 cm
sygn. p.d.: 1997 | TB [sygn. łączona]
na odwrocie na płótnie:
TADEUSZ BORUTA | ROZMOWA. 1997 | OL./PŁ.,120 x 145 cm | [wzdłuż strzałki:] GÓRA (UP) | DÓŁ (DOWN)
na odwr. na płótnie pieczątka zezwalająca na wywóz za granicę
Tadeusz Boruta (Kraków 1957, mieszka w Lubniu, pow. myślenicki) studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1979-1983) uzyskując dyplom w pracowni prof. Stanisława Rodzińskiego, a w latach 1980-1984 filozofię w Papieskiej Akademii Teologicznej (również w Krakowie). Oprócz malarstwa sztalugowego uprawia też malarstwo monumentalne (seria obrazów ołtarzowych w klasztorze benedyktynek w Monte San Savino we Włoszech; wspólnie z Aldoną Mickiewicz, 1992-1993), publikuje też teksty o sztuce, m.in. w "Tygodniku Powszechnym", "Znaku", "Życiu duchowym". W jego dziełach zawsze występują elementy współne: akt, autoportret, wspaniale malowana draperia. W latach 1983-1994 brał udział w ponad 100 wystawach w kraju i za granicą.