Malarz i ilustrator. Po ukończeniu studiów na Politechnice lwowskiej uczył się w latach 1877-83 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych między inny-mi u Jana Matejki, a następnie przez dwa lata w Akademii monachijskiej u O. Seitza. Po studiach odbył podróż do Włoch (1886), a po powrocie zamieszkał w Krakowie. Należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych i przez długie lata pełnił w nim funkcję prezesa. Tematem prac artysty, które malował w technice olejnej i pastelowej, były sceny rodzajowe i religijne, z których cykl Legenda Matki Boskiej z 1894 roku przyniósł mu znaczną popularność. Ponadto tworzył portrety, w tym nieco wyidealizowane wizerunki młodych dziewcząt, które rysował i malował z biegłością wybornego rysownika. Był także ilustratorem - między innymi wykonywał ilustracje do Quo vadis? i do Trylogii Henryka Sienkiewicza.
Pastel, płótno; 62 x 49 cm (w świetle passe-partout)
Sygnowany p.d.: P. STACHIEWICZ
Na odwrocie napis czarną farbą: 1087c
Malarz i ilustrator. Po ukończeniu studiów na Politechnice lwowskiej uczył się w latach 1877-83 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych między inny-mi u Jana Matejki, a następnie przez dwa lata w Akademii monachijskiej u O. Seitza. Po studiach odbył podróż do Włoch (1886), a po powrocie zamieszkał w Krakowie. Należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych i przez długie lata pełnił w nim funkcję prezesa. Tematem prac artysty, które malował w technice olejnej i pastelowej, były sceny rodzajowe i religijne, z których cykl Legenda Matki Boskiej z 1894 roku przyniósł mu znaczną popularność. Ponadto tworzył portrety, w tym nieco wyidealizowane wizerunki młodych dziewcząt, które rysował i malował z biegłością wybornego rysownika. Był także ilustratorem - między innymi wykonywał ilustracje do Quo vadis? i do Trylogii Henryka Sienkiewicza.