Martwe natury zaczął malować od około 1920 r. Były to głównie kompozycje z kwiatami - najbardziej znane i najliczniejsze. Często uzupełniały je inne elementy, np. porcelana. Prace te to często bardzo dobre malarstwo salonowe o dużych walorach dekoracyjnych. Artysta stosował technikę olejną i pastelową, uzyskując charakterystyczny efekt jakby rozmycia, zamglenia i miękkości. Z kwiatów najczęściej malował róże. Uwieczniał je na swoich obrazach w różnych stadiach, gdy częściowo miały jeszcze pąki, były rozwinięte oraz gdy zaczynały się pochylać i gubić płatki. Wiosną kupował róże co parę dni, malował je i wykonywał ich studia z wielką pasją.