Polski malarz współczesny, symbolista. W 1962 roku ukończył studia na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP, uzyskując dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Artura Nacht-Samborskiego.
W jego obrazach dostrzec można surrealny klimat. Nie skupiał się na zewnętrznym opisie rzeczywistości, lecz na dotarciu za pomocą koloru i światła do istoty jestestwa. A doskonale operował kolorem. Jego barwne płótna nie są krzykliwe, a wręcz odwrotnie, bije z nich spokój i tajemnica. Pozostawił po sobie obrazy olejne, akwarele pastele. Uprawiał także poezję.
Credo artystyczne Morycińskiego brzmiało: "Malarstwo jest dla mnie formą najbardziej intymnej ludzkiej komunikacji, formą idącą obok poezji i muzyki. Poszukuję swego maksymalnego osobistego stosunku do świata innych. Próby wtrącenia malarstwa w dekoracyjność lub negowanie jego powagi i ważności godzą bezpośrednio w wieloznaczność i zawiłość psychicznego świata człowieka".
olej, płótno, 116 x 81 cm
sygn. p.d.
* droit de suite
Polski malarz współczesny, symbolista. W 1962 roku ukończył studia na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP, uzyskując dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Artura Nacht-Samborskiego.
W jego obrazach dostrzec można surrealny klimat. Nie skupiał się na zewnętrznym opisie rzeczywistości, lecz na dotarciu za pomocą koloru i światła do istoty jestestwa. A doskonale operował kolorem. Jego barwne płótna nie są krzykliwe, a wręcz odwrotnie, bije z nich spokój i tajemnica. Pozostawił po sobie obrazy olejne, akwarele pastele. Uprawiał także poezję.
Credo artystyczne Morycińskiego brzmiało: "Malarstwo jest dla mnie formą najbardziej intymnej ludzkiej komunikacji, formą idącą obok poezji i muzyki. Poszukuję swego maksymalnego osobistego stosunku do świata innych. Próby wtrącenia malarstwa w dekoracyjność lub negowanie jego powagi i ważności godzą bezpośrednio w wieloznaczność i zawiłość psychicznego świata człowieka".