Stary dom kalwaryjski otoczony był sadem, przestrzenią, która inspirowała artystę do najwspanialszych studiów plenerowych. Zmieniająca się wraz z porami roku kolorystyka i forma roślinności prowokowała do stałych poszukiwań malarskich. Sad stawał się również dla artysty scenerią rozwieszonego prania, drabin opartych o pnie drzew, wreszcie - postaci domowników obsypanych refleksami przenikającego przez liście słonecznego światła. (Wojciech Weiss, Malarstwo białego okresu 1905-1912. Katalog wystawy, Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa 2007, s. 50.)
Wojciech Weiss urodził się 4 maja 1875 roku w Leordzie w Rumunii, gdzie zmuszeni byli wyemigrować jego rodzice po powstaniu styczniowym. Malarstwo studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (w pracowniach Władysława Łuszczkiewicza, Leopolda Lofflera i Jana Matejki, Józefa Unierzyńskiego, J. Fałata, a także w klasie mistrzowskiej u Leona Wyczółkowskiego). Kształcił się także za granicą: w Paryżu, Rzymie i Florencji. Później często przebywał w Paryżu, będącym ówczesną stolicą świata sztuki, a także wielokrotnie podróżował do Włoch i południowej Francji. W 1907 roku rozpoczął pracę dydaktyczną w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, w 1913 otrzymał nominację na profesora zwyczajnego, a później trzykrotnie pełnił godność rektora. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" i wielokrotnie wystawiał z wiedeńską "Secesją". Weiss był również związany z krakowską cyganerią artystyczną, przyjaźnił się ze Stanisławem Przybyszewskim.
RODZINA POD ORZECHEM. PODWIECZOREK W SADZIE W KALWARII, 1909
Olej, tektura; 35 x 26 cm
Sygnowany p.d.: WW
Na odwrocie owalna pieczęć z faksymile podpisu Wojciecha Weissa i napisem w otoku: ZE ZBIORU DZIEŁ WOJCIECHA WEISSA DOM ARTYSTY.
Pod pieczęcią numer: 000747. W prawym górnym rogu napis ołówkiem: 527.
Stary dom kalwaryjski otoczony był sadem, przestrzenią, która inspirowała artystę do najwspanialszych studiów plenerowych. Zmieniająca się wraz z porami roku kolorystyka i forma roślinności prowokowała do stałych poszukiwań malarskich. Sad stawał się również dla artysty scenerią rozwieszonego prania, drabin opartych o pnie drzew, wreszcie - postaci domowników obsypanych refleksami przenikającego przez liście słonecznego światła. (Wojciech Weiss, Malarstwo białego okresu 1905-1912. Katalog wystawy, Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa 2007, s. 50.)
Wojciech Weiss urodził się 4 maja 1875 roku w Leordzie w Rumunii, gdzie zmuszeni byli wyemigrować jego rodzice po powstaniu styczniowym. Malarstwo studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (w pracowniach Władysława Łuszczkiewicza, Leopolda Lofflera i Jana Matejki, Józefa Unierzyńskiego, J. Fałata, a także w klasie mistrzowskiej u Leona Wyczółkowskiego). Kształcił się także za granicą: w Paryżu, Rzymie i Florencji. Później często przebywał w Paryżu, będącym ówczesną stolicą świata sztuki, a także wielokrotnie podróżował do Włoch i południowej Francji. W 1907 roku rozpoczął pracę dydaktyczną w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, w 1913 otrzymał nominację na profesora zwyczajnego, a później trzykrotnie pełnił godność rektora. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" i wielokrotnie wystawiał z wiedeńską "Secesją". Weiss był również związany z krakowską cyganerią artystyczną, przyjaźnił się ze Stanisławem Przybyszewskim.