JAN BERDYSZAK
Studiował rzeźbę w PWSSP w Poznaniu. W 1970 podejmuje pracę na uczelni początkowo jako kierownik katedry Działań Malarskich i Rzeźbiarskich, następnie profesor i rektor tej uczelni. Od wczesnego okresu twórczość artysty skupiała się na zagadnieniach przestrzeni próbując przełamać konwencję malarskiego prostokąta ("Koła podwójne" 1962-1964 i 1967-1969). Kolejnym etapem poszukiwań było wprowadzenie do obrazu przestrzeni rzeczywistej w postaci otworu wyciętego w płótnie.
W latach 1973-1980 powstaje cykl "Obszary koncentrujące", a od 1990 cykl "Passe-par-tout", obiekty powtarzające formę oprawy ryciny, lecz
z pustym otworem. Cykl "Reszty reszt" rozpoczął
w 2006 , ale jak sam twierdził już w latach 60-tych (zajmując się animacją przestrzeni) spostrzegł problem reszt. Wtedy jednak nie był gotowy do jego podjęcia. Artysta w pracach tych wywyższa resztki do rangi sztuki, tym samym poddaje pod wątpliwość definicję obrazu. W prezentowanych pracach kawałki płyty zostały ze sobą połączone i oklejone płótnem. Artysta wykorzystał spodnią część deski z fragmentami płótna i pokrył kolorem uzyskując efekt reliefu. Nadał obrazowi nową artystyczną wartość.
relief, płyta stolarska, płótno/akryl, 81,5 x 53 cm
sygnowany, datowany i opisany na odwrocie pismem odręcznym:
JAN BERDYSZAK | RESZTY RESZT 94 | 2014 | 81,5 x 53, akryl
JAN BERDYSZAK
Studiował rzeźbę w PWSSP w Poznaniu. W 1970 podejmuje pracę na uczelni początkowo jako kierownik katedry Działań Malarskich i Rzeźbiarskich, następnie profesor i rektor tej uczelni. Od wczesnego okresu twórczość artysty skupiała się na zagadnieniach przestrzeni próbując przełamać konwencję malarskiego prostokąta ("Koła podwójne" 1962-1964 i 1967-1969). Kolejnym etapem poszukiwań było wprowadzenie do obrazu przestrzeni rzeczywistej w postaci otworu wyciętego w płótnie.
W latach 1973-1980 powstaje cykl "Obszary koncentrujące", a od 1990 cykl "Passe-par-tout", obiekty powtarzające formę oprawy ryciny, lecz
z pustym otworem. Cykl "Reszty reszt" rozpoczął
w 2006 , ale jak sam twierdził już w latach 60-tych (zajmując się animacją przestrzeni) spostrzegł problem reszt. Wtedy jednak nie był gotowy do jego podjęcia. Artysta w pracach tych wywyższa resztki do rangi sztuki, tym samym poddaje pod wątpliwość definicję obrazu. W prezentowanych pracach kawałki płyty zostały ze sobą połączone i oklejone płótnem. Artysta wykorzystał spodnią część deski z fragmentami płótna i pokrył kolorem uzyskując efekt reliefu. Nadał obrazowi nową artystyczną wartość.