Miedzioryty w stylu reliefu klasycznego przedstawiają: arystokratów i ich stronników pogrzebanych pod gruzami Bastylii (ta część reliefu inspirowana jest grecko-rzymskimi przedstawieniami gigantomachii - walki bogów olimpijskich z gigantami); z ruin twierdzy powstaje Wolność uzbrojona w miecz i depcząca powaloną hydrę absolutyzmu. Dalej widzimy w strojach z czapkami frygijskimi Więźniów Stanu, ofiary władzy despoty klęczących w pozie wdzięczności przed Ołtarzem Ojczyzny. Ta część reliefu jest wyraźnie inspirowana wizerunkami Daków z kolumny Trajana. Poniżej sentencje wymierzone przeciw tyranii o stu obliczach. Centralne panneau: ukazane są tu Damy francuskie, które za przykładem dam rzymskich oddają na rzecz ojczyzny w potrzebie swoją biżuterię. Obok nich Bogini Obfitości z wypełnionym rogiem. Dalej dynamiczna scena ze Sławą poprzedzającą wóz Bogini Prawa z tablicą, ciągniony przez lwy. Był to pierwszy relief umieszczony w łuku tryumfalnym na Polu Marsowym ustawionym 14 lipca 1790 r. Na ostatniej tablicy widzimy relief z królem w gronostajowym płaszczu, przybywającym do Paryża, aby tam zamieszkać z rodziną. Widzimy Marię Antoninę, Delfina; za rodziną królewską kroczą dostojnie przedstawiciele Deputowanych do rewolucyjnego Zgromadzenia Narodowego. Scenę zamykają zbrojni przedstawiciele Milicji Rewolucyjnej.
Jean-Guillaume Moitte był francuskim rzeźbiarzem. Zdobył pierwszą nagrodę na konkursie rzeźbiarskim w 1768 r. za rzeźbę przedstawiającą Dawida niosącego uciętą głowę Goliata. Pracował jako projektant dla królewskiego złotnika Augusta i uczestniczył w pracach nad nowymi pomnikami dla Paryża doby rewolucji i Napoleona. W czasie Rewolucji Francuskiej zaprojektował i wykonał dekorację cokołu Panteonu z przedstawieniami Ojczyzny wieńczącej obywatelskie i heroiczne cnoty. Ten wspaniały fryz rzeźbiarski został zniszczony w okresie restauracji Burbonów i zastąpiony dziełem piewcy rojalizmu Davida d`Angers.
Jednym z najmniej znanych dzieł artysty jest oferowana tu w postaci miedziorytów dekoracja zniszczonego już na początku XIX w. Łuku Tryumfalnego na Polu Marsowym. W XIX w. było to miejsce Światowych wystaw w latach 1867, 1878 i 1889. W czasie Rewolucji Francuskiej na Polu Marsowym odbywały się uroczystości państwowe przed centralnie wzniesionym Ołtarzem Ojczyzny, potem przeznaczonym dla sprawowania świeckiego kultu ku czci Najwyższej Istoty, czyli boskiej abstrakcji, masońskiej personifikacji Rozumu. Pierwszy raz uroczyście obchodzono tam dzień 14 lipca 1790 r. - 1. rocznicę zdobycia Bastylii. W tym celu na Polu Marsowym wzniesiono drewniane trybuny dla ludu Paryża i ceglany łuk tryumfalny, w który wmurowano fryz autorstwa Jean-Guillaume`a Moitte`a. Płaskorzeźby tego fryzu ukazują oferowane trzy ryciny.
W dniu Święta Federacji na polu Marsowym zgromadziło się, zgodnie z planem, 100 000 uczestników. Ludwik XVI przybył z Saint-Cloud i zajął przygotowane dla niego miejsce w pawilonie przed Akademią Wojskową. Mimo złej pogody tłumy były pełne entuzjazmu. Mszę św. celebrował Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord, biskup d`Autun. Markiz La Fayette w galowym mundurze wjechał na estradę, na której Ludwik XVI złożył przysięgę Narodowi Francuskiemu na obowiązujące nowe prawa rewolucyjne, określane później jako Konstytucja. Tłum powtorzył przysięgę i odśpiewano uroczyste Te Deum.
Po upadku Dyrektoriatu Pole Marsowe zostało oczyszczone z resztek konstrukcji i splantowane. Odtąd ponownie pełniło jedynie rolę placu do musztry elewów pobliskiej Akademii Wojskowej. Także i z reliefów Jean-Guillaume`a Moitte`a, dekorujących łuk tryumfalny pozostała jedynie informacja ikonograficzna - tym rzadsza, im bardziej obawiano się w okresie terroru oskarżenia o sprzyjanie rojalistom przez posiadanie dokumentów i przedmiotów z wizerunkami obalonego i zabitego monarchy.
Pole grafik czyste. Okładka poszytu przykurzona, naderwana, ślady zalania. Niezwykła rzadkość. Bibliografia: Gisela Gramaccini, Jean-Guillaume Moitte. Leben und Werk. Berlin 1995, s. 262-263.