„Naścienna płaskorzeźba o wysokim reliefie. Podwinięte do środka brzegi, wypełnione półkolistymi, wypukłymi płatkami.
Glina z szamotem ręcznie formowana. Szkliwo kryjące ze związkami srebra, wypalanie redukcyjne. Ciemno szara z metalicznymi połyskami srebra i szafiru.
Wym: 7 x ⌀ 46 cm.
Niesygnowana.
Zakupiona w 1975 r.” - opis z archiwum p. Aleksandry Kopydłowskiej
Halina OLECH, ur. 1922 w Grodnie, zm. 1994 we Wrocławiu. Studiowała we wrocławskiej PWSSP pod kierunkiem Rudolfa Krzywca (dyplom 1952). Od 1951 r. pracowała w PWSSP we Wrocławiu, ostatnio jako kierowniczka Katedry Ogólnoplastycznej. Już jej najwcześniejsze prace zdradzają zainteresowanie rzeźbą. Tworzyłą masywne, zwarte, często geometryzujące formy, w których faktura materiału odgrywa ważną rolę i podkreśla ich surowy charakter. W późniejszych realizacjach wychodziła poza problemy statecznych brył, starając się oddać ruch. Nagrodzona zlotym medalem w Pradze 1962.
-na podstawie „Ceramika i szkło polskie XX wieku. Katalog zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu”, Wrocław 2004
Glina z szamotem ręcznie formowana, szkliwo kryjące ze związkami srebra, wypalanie redukcyjne;
wym: 7 x ⌀ 46 cm.
Zakupiony w 1975 r.
„Naścienna płaskorzeźba o wysokim reliefie. Podwinięte do środka brzegi, wypełnione półkolistymi, wypukłymi płatkami.
Glina z szamotem ręcznie formowana. Szkliwo kryjące ze związkami srebra, wypalanie redukcyjne. Ciemno szara z metalicznymi połyskami srebra i szafiru.
Wym: 7 x ⌀ 46 cm.
Niesygnowana.
Zakupiona w 1975 r.” - opis z archiwum p. Aleksandry Kopydłowskiej
Halina OLECH, ur. 1922 w Grodnie, zm. 1994 we Wrocławiu. Studiowała we wrocławskiej PWSSP pod kierunkiem Rudolfa Krzywca (dyplom 1952). Od 1951 r. pracowała w PWSSP we Wrocławiu, ostatnio jako kierowniczka Katedry Ogólnoplastycznej. Już jej najwcześniejsze prace zdradzają zainteresowanie rzeźbą. Tworzyłą masywne, zwarte, często geometryzujące formy, w których faktura materiału odgrywa ważną rolę i podkreśla ich surowy charakter. W późniejszych realizacjach wychodziła poza problemy statecznych brył, starając się oddać ruch. Nagrodzona zlotym medalem w Pradze 1962.
-na podstawie „Ceramika i szkło polskie XX wieku. Katalog zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu”, Wrocław 2004