Reprodukowany:
– E. Ptaszyńska, Alfred Wierusz-Kowalski, Suwałki 2017, s. 52
– „Tygodnik Ilustrowany”, 1876, t. 34 (893), połr. II, s. 292 (reprodukcja drzeworytu na podstawie obrazu, sygn. i dat. na płycie w p. d.: Alfred Wierusz Kowalski 75; opisana u dołu: Rekwizycya. Kopia obrazu Alfreda Kowalskiego w Monachium)
Wzmiankowany:
– E. Ptaszyńska, Alfred Wierusz-Kowalski, Suwałki 2017, s. 24
– E. Ptaszyńska, Alfred Wierusz-Kowalski 1849–1915, Warszawa 2011, s. 87
Proweniencja:
– prywatna kolekcja, Stany Zjednoczone (Kalifornia)
– prywatna kolekcja, Europa
Ekspertyza Elizy Ptaszyńskiej, kustosz Muzeum Okręgowego w Suwałkach
„Narzekano wprawdzie głośno na "rekwizycje" i rzeczywiście było o co, do każdej bowiem wsi, do każdego miasteczka przychodziły listy komendantów z rozkazem dostawienia wielkich ilości zboża, chleba, soli, bydła, pieniędzy, i często owe rozkazy przechodziły możność, zwłaszcza że gdy wyczerpano jedne zapasy, żądano drugich; kto zaś nie płacił, temu przysyłano egzekucję, która w trójnasób tyle brała.”
Henryk Sienkiewicz, Potop
Oferowany w katalogu obraz jest jednym z pierwszych dzieł, powstałych we wczesnym okresie monachijskim z życia artysty - wysoko ocenianych przez historyków sztuki. Jak pisał Andrzej Ryszkiewicz: „Najciekawiej w wielkim dorobku Wierusza Kowalskiego rysują się kompozycje najwcześniejsze, powstałe w orbicie malarskich doświadczeń Maksa Gierymskiego i Brandta, włączające się w warszawsko-monachijski nurt małomiasteczkowego realizmu i rodzajowości.”
(A. Ryszkiewicz, Malarstwo polskie. Romantyzm, Historyzm, Realizm, Warszawa 1989, s. 324). Prace te znane są przeważnie z drzeworytniczych reprodukcji, które ukazywały się w polskiej prasie. Tak było w przypadku Rekwizycji, która jeszcze do niedawna była kojarzona jedynie z reprodukcji opublikowanej na łamach „Tygodnika Ilustrowanego” w 1876 r., do czasu jej odkrycia w prywatnej kolekcji w Stanach Zjednoczonych (zob.: „Tygodnik Ilustrowany”, 1876, t. 34 (893), półr. II, s. 292). W momencie powstawania dzieła malarz posiadał już własną pracownię oraz miał już za sobą około roczny pobyt w Akademii Sztuk Pięknych. Był także świeżo po malarskich studiach w prywatnym atelier Józefa Brandta, pod którego wpływem pozostawał i z którym łączyły go do końca życia życzliwe stosunki. Przedstawiony temat ikonograficzny był inspirowany utworami literackimi, nawiązując do kultury sarmackiej, na co wskazują kostiumy ukazanych postaci. W Rekwizycji przykuwa uwagę opanowana przez artystę do perfekcji umiejętność stosowania skrótów perspektywicznych, bardzo dobra znajomość budowy anatomicznej zwierząt, dbałość o detal, dopracowana kompozycja... Każdy fragment dzieła świadczy o świetnie opanowanym warsztacie malarskim. Pozostałymi obrazami, w których artysta podejmował temat kultury sarmackiej były: Ciekawa nowina, Na zwiadach oraz Rozjazd na kwatery za czasów paska.
Opis pod dodatkowym zdjeciem: A. Wierusz-Kowalski, Rekwizycja, reprodukcja drzeworytu, Tygodnik Illustrowany 1876, t. 34 (893), półr. II, s. 292
olej, płótno, 58,5 × 79,5 cm
sygn., dat. i opisany l. d.: 18 Alfred. W. Kowalski 75 Monachium
Reprodukowany:
– E. Ptaszyńska, Alfred Wierusz-Kowalski, Suwałki 2017, s. 52
– „Tygodnik Ilustrowany”, 1876, t. 34 (893), połr. II, s. 292 (reprodukcja drzeworytu na podstawie obrazu, sygn. i dat. na płycie w p. d.: Alfred Wierusz Kowalski 75; opisana u dołu: Rekwizycya. Kopia obrazu Alfreda Kowalskiego w Monachium)
Wzmiankowany:
– E. Ptaszyńska, Alfred Wierusz-Kowalski, Suwałki 2017, s. 24
– E. Ptaszyńska, Alfred Wierusz-Kowalski 1849–1915, Warszawa 2011, s. 87
Proweniencja:
– prywatna kolekcja, Stany Zjednoczone (Kalifornia)
– prywatna kolekcja, Europa
Ekspertyza Elizy Ptaszyńskiej, kustosz Muzeum Okręgowego w Suwałkach
„Narzekano wprawdzie głośno na "rekwizycje" i rzeczywiście było o co, do każdej bowiem wsi, do każdego miasteczka przychodziły listy komendantów z rozkazem dostawienia wielkich ilości zboża, chleba, soli, bydła, pieniędzy, i często owe rozkazy przechodziły możność, zwłaszcza że gdy wyczerpano jedne zapasy, żądano drugich; kto zaś nie płacił, temu przysyłano egzekucję, która w trójnasób tyle brała.”
Henryk Sienkiewicz, Potop
Oferowany w katalogu obraz jest jednym z pierwszych dzieł, powstałych we wczesnym okresie monachijskim z życia artysty - wysoko ocenianych przez historyków sztuki. Jak pisał Andrzej Ryszkiewicz: „Najciekawiej w wielkim dorobku Wierusza Kowalskiego rysują się kompozycje najwcześniejsze, powstałe w orbicie malarskich doświadczeń Maksa Gierymskiego i Brandta, włączające się w warszawsko-monachijski nurt małomiasteczkowego realizmu i rodzajowości.”
(A. Ryszkiewicz, Malarstwo polskie. Romantyzm, Historyzm, Realizm, Warszawa 1989, s. 324). Prace te znane są przeważnie z drzeworytniczych reprodukcji, które ukazywały się w polskiej prasie. Tak było w przypadku Rekwizycji, która jeszcze do niedawna była kojarzona jedynie z reprodukcji opublikowanej na łamach „Tygodnika Ilustrowanego” w 1876 r., do czasu jej odkrycia w prywatnej kolekcji w Stanach Zjednoczonych (zob.: „Tygodnik Ilustrowany”, 1876, t. 34 (893), półr. II, s. 292). W momencie powstawania dzieła malarz posiadał już własną pracownię oraz miał już za sobą około roczny pobyt w Akademii Sztuk Pięknych. Był także świeżo po malarskich studiach w prywatnym atelier Józefa Brandta, pod którego wpływem pozostawał i z którym łączyły go do końca życia życzliwe stosunki. Przedstawiony temat ikonograficzny był inspirowany utworami literackimi, nawiązując do kultury sarmackiej, na co wskazują kostiumy ukazanych postaci. W Rekwizycji przykuwa uwagę opanowana przez artystę do perfekcji umiejętność stosowania skrótów perspektywicznych, bardzo dobra znajomość budowy anatomicznej zwierząt, dbałość o detal, dopracowana kompozycja... Każdy fragment dzieła świadczy o świetnie opanowanym warsztacie malarskim. Pozostałymi obrazami, w których artysta podejmował temat kultury sarmackiej były: Ciekawa nowina, Na zwiadach oraz Rozjazd na kwatery za czasów paska.
Opis pod dodatkowym zdjeciem: A. Wierusz-Kowalski, Rekwizycja, reprodukcja drzeworytu, Tygodnik Illustrowany 1876, t. 34 (893), półr. II, s. 292