Hofman (Hofmann, Hoffman, Hoffmann) Vlastimil (Wlastimil) w latach 1895-1899 studiował w krakowskiej SSP pod kierunkiem F. Cynka, J. Malczewskiego, J. Unierzyskiego i J. Stanisławskiego. Lata 1899-1901 spędził w paryskiej Academie des Beaux-Arts u J.L. Gerôme`a. Od 1901 r. kontynuował naukę w macierzystej uczelni w pracowni L. Wyczółkowskiego. Należał do Towarzystwa Artystów Czeskich "Manes" i Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Był współzałożycielem Grupy Pięciu i Grupy Zero. Podczas II wojny światowej był w ZSRR, Tel-Avivie i Jerozolimie. Po powrocie do kraju zamieszkał w Krakowie, a następnie przeniósł się do Szklarskiej Poręby. Na jego pracę ogromny wpływ miała symboliczna twórczość J. Malczewskiego. Hofman malował głównie obrazy religijne, sceny rodzajowe, portrety i pejzaże. Jego modelami byli często biedni, prości ludzie, którzy zyskali w jego pracach ponadczasową godność.
Olej, tektura; 57 x 42,5 cm
Na odwrocie międzywojenna nalepka wystawowa Towarzystw Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie z opisem pracy oraz orzeczenie Leszka Ludwikowskiego z 13 lipca 1977 r.
Hofman (Hofmann, Hoffman, Hoffmann) Vlastimil (Wlastimil) w latach 1895-1899 studiował w krakowskiej SSP pod kierunkiem F. Cynka, J. Malczewskiego, J. Unierzyskiego i J. Stanisławskiego. Lata 1899-1901 spędził w paryskiej Academie des Beaux-Arts u J.L. Gerôme`a. Od 1901 r. kontynuował naukę w macierzystej uczelni w pracowni L. Wyczółkowskiego. Należał do Towarzystwa Artystów Czeskich "Manes" i Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Był współzałożycielem Grupy Pięciu i Grupy Zero. Podczas II wojny światowej był w ZSRR, Tel-Avivie i Jerozolimie. Po powrocie do kraju zamieszkał w Krakowie, a następnie przeniósł się do Szklarskiej Poręby. Na jego pracę ogromny wpływ miała symboliczna twórczość J. Malczewskiego. Hofman malował głównie obrazy religijne, sceny rodzajowe, portrety i pejzaże. Jego modelami byli często biedni, prości ludzie, którzy zyskali w jego pracach ponadczasową godność.