Proweniencja:
Rzym, kolekcja prywatna
Rzym, kolekcja Margherity Russo
Capri, kolekcja prywatna
Capri, zbiory Muzeum „Quo vadis”
Wystawiany:
Warszawa, Rotunda na Karowej, wrzesień 1902 (pierwsza wersja spalona w pożarze).
St. Louis, Stany Zjednoczone, Wystawa Światowa, 1904 (pierwsza wersja spalona w pożarze).
Paryż, Galerie La Boétie, Salle des Beaux-Arts, 1912.
Capri, Museo Quo Vadis, 1919.
Warszawa, Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Wystawa cyklu obrazów „Quo vadis" Jana Styki.
Wystawy zbiorowe Tadeusza i Adama Styków. Kolekcja prac Stanisława Czajkowskiego, luty 1936.
Rzym, Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika, zbiory stałe (replika z 1924 r.).
Reprodukowany:
Sienkiewicz H., „Quo vadis: roman néronien", wyd. Ernest Flammarion, tom 3, Paryż 1904, s. 283.
L'Ecrivain et le peintre de „Quo Vadis” Henryk Sienkiewicz et Jan Styka, texte de l'Album par Boyer d'Agen, Ilya Lapina & Cie, Paris 1912, s. nlb.
Boyer d’Agen, Exposition des oeuvres Jan Styka, Tadé Styka et Adam Styka, „Polonia” - revue hebdomadaire polonaise, No. 12, Paris, 9 mai 1914, s. 4.
Museo „Quo Vadis": opere di Jan Styka. Capri - Villa Certosella, wyd. D. Trampetti, Capri 1922, il. XXIV.
Miziołek J., Nel segno di Quo Vadis? Roma ai tempi di Nerone e dei primi martiri nelle opere di Sienkiewicz, Siemiradzki, Styka e Smuglewicz, L’ERMA di BRETSCHNEIDER, Roma 2017, s. 2, 139 (replika z 1924 r.).
Pocztówka czarno-biała, wyd. Salon Warszawski, Warszawa, przed 1924.
Pocztówka kolorowa, wyd. L. Lapina et C., Paryż, po 1904.
Literatura:
Henryka Sienkiewicza "Quo vadis?" w piętnastu obrazach Jana Styki, wyd. Fr. Karpiński, Warszawa 1903, nr IX, s. nlb.
„Quo vadis" Jana Styki. Tadeusza Styka. Adam Styka. Przewodnik Nr 110 [katalog wystawy], Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Warszawa 1936, nr kat. 8, s. 9.
olej, płótno,
251 x 195 cm,
sygn. p.d.: Jan Styka
Proweniencja:
Rzym, kolekcja prywatna
Rzym, kolekcja Margherity Russo
Capri, kolekcja prywatna
Capri, zbiory Muzeum „Quo vadis”
Wystawiany:
Warszawa, Rotunda na Karowej, wrzesień 1902 (pierwsza wersja spalona w pożarze).
St. Louis, Stany Zjednoczone, Wystawa Światowa, 1904 (pierwsza wersja spalona w pożarze).
Paryż, Galerie La Boétie, Salle des Beaux-Arts, 1912.
Capri, Museo Quo Vadis, 1919.
Warszawa, Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Wystawa cyklu obrazów „Quo vadis" Jana Styki.
Wystawy zbiorowe Tadeusza i Adama Styków. Kolekcja prac Stanisława Czajkowskiego, luty 1936.
Rzym, Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika, zbiory stałe (replika z 1924 r.).
Reprodukowany:
Sienkiewicz H., „Quo vadis: roman néronien", wyd. Ernest Flammarion, tom 3, Paryż 1904, s. 283.
L'Ecrivain et le peintre de „Quo Vadis” Henryk Sienkiewicz et Jan Styka, texte de l'Album par Boyer d'Agen, Ilya Lapina & Cie, Paris 1912, s. nlb.
Boyer d’Agen, Exposition des oeuvres Jan Styka, Tadé Styka et Adam Styka, „Polonia” - revue hebdomadaire polonaise, No. 12, Paris, 9 mai 1914, s. 4.
Museo „Quo Vadis": opere di Jan Styka. Capri - Villa Certosella, wyd. D. Trampetti, Capri 1922, il. XXIV.
Miziołek J., Nel segno di Quo Vadis? Roma ai tempi di Nerone e dei primi martiri nelle opere di Sienkiewicz, Siemiradzki, Styka e Smuglewicz, L’ERMA di BRETSCHNEIDER, Roma 2017, s. 2, 139 (replika z 1924 r.).
Pocztówka czarno-biała, wyd. Salon Warszawski, Warszawa, przed 1924.
Pocztówka kolorowa, wyd. L. Lapina et C., Paryż, po 1904.
Literatura:
Henryka Sienkiewicza "Quo vadis?" w piętnastu obrazach Jana Styki, wyd. Fr. Karpiński, Warszawa 1903, nr IX, s. nlb.
„Quo vadis" Jana Styki. Tadeusza Styka. Adam Styka. Przewodnik Nr 110 [katalog wystawy], Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Warszawa 1936, nr kat. 8, s. 9.