W latach 1946-1951 studiował w krakowskiej akademii w pracowniach malarstwa Z. Radnickiego, W. Taranczewskiego i Z. Pronaszki, a także pracowniach grafiki A. Jurkiewicza i K. Strzednickiego. Debiutował w roku 1948 podczas I Wystawy Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Od roku 1962 należał do Grupy Krakowskiej. W latach 1963-1967 był wykładowcą Wydziału Architektury Wnętrz krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Następnie przeniósł się do Warszawy, by w roku 1974 objąć pracownię malarstwa w tamtejszej akademii. W latach 1987-1990 był jej rektorem. Jest laureatem nagrody im. Jana Cybisa z roku 1984. Twórczość artysty stoi niejako na pograniczu sztuki przedstawieniowej i abstrakcji. Stopniowe upraszczanie form doprowadziło artystę do wypracowania systemu abstrakcyjnych znaków, które zastąpiły realne kształty. Pobyt w Chinach i Wietnamie w roku 1962 zaowocował cyklem prac z widocznymi wpływami wschodniej kaligrafii. W latach 1974-82 artysta zajmował się fotografią przetworzoną metodą serigrafii. Uczestniczył w wielu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, miał też przeszło 20 prezentacji indywidualnych.