Johann Friedrich August Rudolf Hiller von Gaertringen (1801 Drawsko Pomorskie (Dramburg) - 1866 Berlin) był synem pruskiego Generała-Majora kawalerii, Johanna Christopha Wilhelma Rudolfa (1771-1831) i Ulrike Hermine Philippine von Heising (1778-1849). W 1826 r. poślubił w Berlinie Sophie Mathilde Auguste von Motz (1807 Vollenborn - 1856 Pszczew), córkę pruskiego ministra finansów. Siedziba rodziny znajdowała się w Pszczewie k. Międzyrzecza (Betsche).
Pełnił funkcje urzędnicze w okręgu międzyrzeckim. Od 1835 był członkiem sejmiku prowincjonalnego prowincji poznańskiej, W l. 1843-47 – jego wicemarszałek, od 1847 – marszałek. W 1847 r. był członkiem Zjednoczonego Landtagu, a w 1848 członkiem zjednoczonych komisji stałych parlamentu. W l. 1849-51 – członkiem tzw. II Izby Pruskiej (Izby Reprezentantów – niższej izby parlamentu pruskiego). W 1850 – był członkiem Izby Państwowej parlamentu Unii Erfurckiej. W 1852 r. został mianowany komandorem pruskiego Orderu św. Jana i zwierzchnikiem dla prowincji poznańskiej – m.in. kazał wybudować szpital w Pakości. Kawaler orderu Orła Czerwonego i Krzyża Komandorskiego Orderu. 27 lutego 1835 roku został mianowany szambelanem. 18 stycznia 1840 otrzymał Order Orła Czerwonego III klasy, 25 czerwca 1842 wstążkę, 18 stycznia 1854 II klasę, a 10 października 1861 gwiazdę. W 1851 otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Hohenzollernów.
Prawdopodobnie puchar był prezentem z okazji 20 rocznicy ślubu.
Srebro pr. 12, waga 119,6 g, wys. 18 cm
Sygnowany: 12, POSEN, skrzyżowane klucze z koroną pomiędzy, BLAU w prostokącie
Stan zachowania: resztki inskrypcji z datą (1846?) wokół czaszy
Wygrawerowane 2 herby pod koroną barona (Freiherra): z lewej - Hiller von Gaertringen z prawej: von Motz.
Johann Friedrich August Rudolf Hiller von Gaertringen (1801 Drawsko Pomorskie (Dramburg) - 1866 Berlin) był synem pruskiego Generała-Majora kawalerii, Johanna Christopha Wilhelma Rudolfa (1771-1831) i Ulrike Hermine Philippine von Heising (1778-1849). W 1826 r. poślubił w Berlinie Sophie Mathilde Auguste von Motz (1807 Vollenborn - 1856 Pszczew), córkę pruskiego ministra finansów. Siedziba rodziny znajdowała się w Pszczewie k. Międzyrzecza (Betsche).
Pełnił funkcje urzędnicze w okręgu międzyrzeckim. Od 1835 był członkiem sejmiku prowincjonalnego prowincji poznańskiej, W l. 1843-47 – jego wicemarszałek, od 1847 – marszałek. W 1847 r. był członkiem Zjednoczonego Landtagu, a w 1848 członkiem zjednoczonych komisji stałych parlamentu. W l. 1849-51 – członkiem tzw. II Izby Pruskiej (Izby Reprezentantów – niższej izby parlamentu pruskiego). W 1850 – był członkiem Izby Państwowej parlamentu Unii Erfurckiej. W 1852 r. został mianowany komandorem pruskiego Orderu św. Jana i zwierzchnikiem dla prowincji poznańskiej – m.in. kazał wybudować szpital w Pakości. Kawaler orderu Orła Czerwonego i Krzyża Komandorskiego Orderu. 27 lutego 1835 roku został mianowany szambelanem. 18 stycznia 1840 otrzymał Order Orła Czerwonego III klasy, 25 czerwca 1842 wstążkę, 18 stycznia 1854 II klasę, a 10 października 1861 gwiazdę. W 1851 otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Hohenzollernów.
Prawdopodobnie puchar był prezentem z okazji 20 rocznicy ślubu.