Wł. Czarnecka-Antoszkiewicz. Studiowała malarstwo ASP w Warszawie u Stefana Płużańskiego i Michała Byliny. Dyplom uzyskała w 1960. W 1963 wzięła udział w Biennale Sztuki w Sao Paulo. miała ponad 200 wystaw w kraju i na świecie. W latach 70. związana z galerią Cortina w Mediolanie, była przyjaciółką Dino Buzzatiego, Maxa Ernsta i Michała Walickiego. Porównywana do Fridy Kahlo, Tanguy`ego, ernsta, Chirico szybko wykształciła własny styl malowania, poetykę i nastrój. Wiotkie, zwiewne postaci z jej obrazów znajdują się w nierealnych pejzażach i wnętrzach, dalekich od reguł perspektywy, bliskich natomiast logice marzeń sennych. Bajkowa, oniryczna aura jest też podkreślona przez ciemną kolorystykę, rozjaśnianą niekiedy gwałtownymi smugami światła. W okresie stanu wojennego Maria Anto uczestniczyła w niezależnym życiu artystycznym. Eksponowała swe prace na wystawa.
Olej, płótno; 81 x 100 cm
Sygnowany p.d.: Maria Anto (podpis lustrzany), sygnowany i opisany na odwrocie
Wł. Czarnecka-Antoszkiewicz. Studiowała malarstwo ASP w Warszawie u Stefana Płużańskiego i Michała Byliny. Dyplom uzyskała w 1960. W 1963 wzięła udział w Biennale Sztuki w Sao Paulo. miała ponad 200 wystaw w kraju i na świecie. W latach 70. związana z galerią Cortina w Mediolanie, była przyjaciółką Dino Buzzatiego, Maxa Ernsta i Michała Walickiego. Porównywana do Fridy Kahlo, Tanguy`ego, ernsta, Chirico szybko wykształciła własny styl malowania, poetykę i nastrój. Wiotkie, zwiewne postaci z jej obrazów znajdują się w nierealnych pejzażach i wnętrzach, dalekich od reguł perspektywy, bliskich natomiast logice marzeń sennych. Bajkowa, oniryczna aura jest też podkreślona przez ciemną kolorystykę, rozjaśnianą niekiedy gwałtownymi smugami światła. W okresie stanu wojennego Maria Anto uczestniczyła w niezależnym życiu artystycznym. Eksponowała swe prace na wystawa.