Wykonano 500 egz. z motywem Ptaka na gałęzi, różniących się rysunkiem i nieznacznie wymiarami.
Praca opisana w katalogu:
– Alain Ramié, Picasso. Catalogue de l’oeuvre céramique édité 1947-1971, [wyd.] Madoura, [Vallauris] 1988, s. 195, kat. 175.
Pablo Picasso, który interesował się i zajmował ceramiką od wczesnych lat (pierwsze prace w tej technice wykonywał już w latach 1901-1906 w Paryżu), powrócił do niej w latach 40., kiedy zamieszkał na Lazurowym Wybrzeżu. Zawarł wówczas znajomość z małżeństwem ceramików, Suzanne i Georgesem Ramié, właścicieli wytwórni Madoura w Vallauris – mieście, które od wieków było ośrodkiem garncarstwa i ceramiki artystycznej. Artysta współpracował z atelier Madoura stale, przebywając tam wielokrotnie i przez dłuższe okresy czasu w latach 1947-1953, potem kontynuował tę współprace już mniej intensywnie do roku 1971. Dorobek tych lat został skatalogowany przez Alaina Ramié w źródłowej publikacji, a w dawnej siedzibie wytwórni mieści się dziś muzeum ceramicznych prac Pabla Picassa i Marca Chagalla oraz innych związanych z nią artystów.
miseczka (popielniczka) ceramiczna
śr. 15 , wys. 4,3 cm
glinka fajansowa biała, szkliwiona, dekoracja naszkliwna z użyciem wosku parafinowego i oksydacji
sygn. na odwr. odręczna: EDITION PICASSO, wytłoczona: EDITION | PICASSO, wyżej znak wytwórcy (słabo czytelny): Madoura Plein Feu
Wykonano 500 egz. z motywem Ptaka na gałęzi, różniących się rysunkiem i nieznacznie wymiarami.
Praca opisana w katalogu:
– Alain Ramié, Picasso. Catalogue de l’oeuvre céramique édité 1947-1971, [wyd.] Madoura, [Vallauris] 1988, s. 195, kat. 175.
Pablo Picasso, który interesował się i zajmował ceramiką od wczesnych lat (pierwsze prace w tej technice wykonywał już w latach 1901-1906 w Paryżu), powrócił do niej w latach 40., kiedy zamieszkał na Lazurowym Wybrzeżu. Zawarł wówczas znajomość z małżeństwem ceramików, Suzanne i Georgesem Ramié, właścicieli wytwórni Madoura w Vallauris – mieście, które od wieków było ośrodkiem garncarstwa i ceramiki artystycznej. Artysta współpracował z atelier Madoura stale, przebywając tam wielokrotnie i przez dłuższe okresy czasu w latach 1947-1953, potem kontynuował tę współprace już mniej intensywnie do roku 1971. Dorobek tych lat został skatalogowany przez Alaina Ramié w źródłowej publikacji, a w dawnej siedzibie wytwórni mieści się dziś muzeum ceramicznych prac Pabla Picassa i Marca Chagalla oraz innych związanych z nią artystów.