Wybitnie uzdolniony. Po wstępnej nauce w Paryżu (prywatnie u T. Goreckiego), artysta przeniósł się do Monachium w latach 1868-1872, studiował pod kierunkiem Alexandra Strähubera, Hermana Anschütza i Alexandra Wagnera, kończąc naukę ze srebrnym medalem. Przeniósł się wówczas do tzw. "majsterszuli" Matejki w Krakowie. Monumentalna wystawa monograficzna artysty w Muzeum Nar. w Poznaniu 1992 pokazała fascynującą wyobraźnię i wielki talent Pruszkowskiego.
Ekspertyza doc. H. Stępień 2002: "Jest to dobrze rozwiązana, swobodnie malowana scena figuralna o cechach zależności z ew. tekstem literackim lub podaniem ludowym. Sposób malowania wskazuje na autorstwo Witolda Pruszkowskiego".
olej, tektura 44,7 × 57,2
sygnatura (b. słabo widoczna) u dołu po prawej: "Witold Prusz .. 1895",
na odwrocie ekspertyza St. Oczki z 1978, fragment naklejki, m.in. "Witold Pruszkowski Przywidzenie 1895 r." oraz stempel składu przyborów Karmański
Wybitnie uzdolniony. Po wstępnej nauce w Paryżu (prywatnie u T. Goreckiego), artysta przeniósł się do Monachium w latach 1868-1872, studiował pod kierunkiem Alexandra Strähubera, Hermana Anschütza i Alexandra Wagnera, kończąc naukę ze srebrnym medalem. Przeniósł się wówczas do tzw. "majsterszuli" Matejki w Krakowie. Monumentalna wystawa monograficzna artysty w Muzeum Nar. w Poznaniu 1992 pokazała fascynującą wyobraźnię i wielki talent Pruszkowskiego.
Ekspertyza doc. H. Stępień 2002: "Jest to dobrze rozwiązana, swobodnie malowana scena figuralna o cechach zależności z ew. tekstem literackim lub podaniem ludowym. Sposób malowania wskazuje na autorstwo Witolda Pruszkowskiego".