To kolejna, tym razem kameralna propozycja autorska Winiarskiego, gdzie decyzja twórcza została powierzona kostce do gry, czyli przypadkowi.
Jednak ta stosowana od lat przez artystę zasada stwarzała mu coraz to nowe możliwości twórcze ukazując wzajemne powiązania, zróżnicowania formy i często zaskakujące elementy reliefowe, które wprowadziły w tę z pozoru jednorodną płaszczyznę działanie przestrzenne.