Obraz wymieniony:
- Katalog wystawy sztuki współczesnej urządzonej staraniem Towarzystwa Dziennikarzy Polskich i Tow. Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie na dochód funduszu wdów i sierot po dziennikarzach polskich, Lwów
1913, s. 8, nr kat. 21.
Elżbieta Dziubaniuk (Lwów 1881 - Paryż 1944) - studia malarskie rozpoczęła we Lwowie; tam też debiutowała, biorąc, m.in. udział w Wystawie Sztuki Współczesnej (1911) czy w I Wystawie Artystek Polskich (1917). Później kształciła się jeszcze w Monachium i w Paryżu. Tu poznała filozofa Rudolfa Steinera, zainteresowała się antropozofią i eurytmią; w latach I wojny światowej jeździła do Bazylei i Dornau, gdzie wówczas budowano Goetheanum. W latach późniejszych mieszkała stale w Paryżu i swoje prace malarskie prezentowała w paryskim Salon des Indépendants (1932, 1933, 1934, 1939, 1941-1944) W 1945 w tymże Salonie odbyła się pośmiertna wystawa jej prac. Malowała przede wszystkim portrety; obrazom nadawała często tytuły sugerujące ich rodzajowe (Przy toalecie) lub alegoryczno-symboliczne treści (Smutek, Depresja, Trwoga, Mądrość, odwaga, dobroć). Obrazy artystki są rzadkością.
olej, płótno naklejone na tekturę
66,5 x 105 cm
sygn. l.g.: Ela Dziubaniuk | 1913.
Na odwrocie nalepka wystawy w TPSP we Lwowie z 1913 roku (druk wypełniony atramentem): kolumna po lewej: 10/4 913 | Data | Signum |·/·| Ilość 1/2 | Nr paki w magaz. | ·/· ||||; kolumna po prawej: Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie | Nr. 477 | Nazwisko Dziubaniukówna Ela | Tytuł "Przyjaciółki" | Rodzaj olejny Cena - | Własność - | Uszkodzenia -
Na nalepce wyblakła pieczątka: POGLĄDOWA WYSTAWA | WSPÓŁCZESNEJ | SZTUKI POLSKIEJ | WE LWOWIE
Obraz wymieniony:
- Katalog wystawy sztuki współczesnej urządzonej staraniem Towarzystwa Dziennikarzy Polskich i Tow. Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie na dochód funduszu wdów i sierot po dziennikarzach polskich, Lwów
1913, s. 8, nr kat. 21.
Elżbieta Dziubaniuk (Lwów 1881 - Paryż 1944) - studia malarskie rozpoczęła we Lwowie; tam też debiutowała, biorąc, m.in. udział w Wystawie Sztuki Współczesnej (1911) czy w I Wystawie Artystek Polskich (1917). Później kształciła się jeszcze w Monachium i w Paryżu. Tu poznała filozofa Rudolfa Steinera, zainteresowała się antropozofią i eurytmią; w latach I wojny światowej jeździła do Bazylei i Dornau, gdzie wówczas budowano Goetheanum. W latach późniejszych mieszkała stale w Paryżu i swoje prace malarskie prezentowała w paryskim Salon des Indépendants (1932, 1933, 1934, 1939, 1941-1944) W 1945 w tymże Salonie odbyła się pośmiertna wystawa jej prac. Malowała przede wszystkim portrety; obrazom nadawała często tytuły sugerujące ich rodzajowe (Przy toalecie) lub alegoryczno-symboliczne treści (Smutek, Depresja, Trwoga, Mądrość, odwaga, dobroć). Obrazy artystki są rzadkością.