WYSTAWIANY:
- Zofia Artymowska, Malarstwo [kat.wystawy], Związek Polskich Artystów Plastyków CBWA, kwiecień, 1971, Warszawa 1971, il.,poz.13
- Zofia Artymowska [kat.wystawy], Związek Polskich Artystów Plastyków, BWA - Łódź, Ośrodek Propagandy Sztuki - Park im.Sienkiewicza, czerwiec 1970
Artystka w katalogu swojej wystawy we wrocławskim BWA w 1975 r. pisała: „Niektóre moje obrazy mają wielostronną możliwość eksponowania. Określone są w katalogach jako kompozycje wielostronne, ponieważ dopuszczam możliwość dokładnie określaną (bynajmniej nie odnoszącą się automatycznie do wszystkich kierunków) eksponowania pracy po przekręceniu jej od pionu o 90o, itd.". Obraz „Przestrzeń rytmiczna II" należy do kompozycji różnostronnych i tak też był opisywany w publikacjach towarzyszących wystawom. Praca była wystawiana i reprodukowana w różnych położeniach. Zofia Artymowska aranżowała własne ekspozycje, czyniąc przestrzeń wystawienniczą czynnikiem reagującym z wystawianymi dziełami. Koncepcja różnostronności kompozycji pozwala nam dzisiaj na kontynuowanie poszukiwań prowadzonych przez artystkę. Operując obrazem według wskazówek autorki, możemy obserwować, jak zmieniają się wzajemne relacje elementów geometrycznych i plam barwnych na płaszczyźnie w zależności od zmiany położenia (strony: lewa-prawa, góra – dół). Wielostronność kompozycji rozwija naszą percepcję. Odkrywamy tym samym ogromny potencjał oddziaływania wartości abstrakcyjnych na odbiorcę.
akryl/płótno, 73 x 73 cm
sygnowany, datowany i opisany na odwrocie: Z.Artymowska | Akryl | 1969
WYSTAWIANY:
- Zofia Artymowska, Malarstwo [kat.wystawy], Związek Polskich Artystów Plastyków CBWA, kwiecień, 1971, Warszawa 1971, il.,poz.13
- Zofia Artymowska [kat.wystawy], Związek Polskich Artystów Plastyków, BWA - Łódź, Ośrodek Propagandy Sztuki - Park im.Sienkiewicza, czerwiec 1970
Artystka w katalogu swojej wystawy we wrocławskim BWA w 1975 r. pisała: „Niektóre moje obrazy mają wielostronną możliwość eksponowania. Określone są w katalogach jako kompozycje wielostronne, ponieważ dopuszczam możliwość dokładnie określaną (bynajmniej nie odnoszącą się automatycznie do wszystkich kierunków) eksponowania pracy po przekręceniu jej od pionu o 90o, itd.". Obraz „Przestrzeń rytmiczna II" należy do kompozycji różnostronnych i tak też był opisywany w publikacjach towarzyszących wystawom. Praca była wystawiana i reprodukowana w różnych położeniach. Zofia Artymowska aranżowała własne ekspozycje, czyniąc przestrzeń wystawienniczą czynnikiem reagującym z wystawianymi dziełami. Koncepcja różnostronności kompozycji pozwala nam dzisiaj na kontynuowanie poszukiwań prowadzonych przez artystkę. Operując obrazem według wskazówek autorki, możemy obserwować, jak zmieniają się wzajemne relacje elementów geometrycznych i plam barwnych na płaszczyźnie w zależności od zmiany położenia (strony: lewa-prawa, góra – dół). Wielostronność kompozycji rozwija naszą percepcję. Odkrywamy tym samym ogromny potencjał oddziaływania wartości abstrakcyjnych na odbiorcę.