Jerzy Kossak uczył się w pracowni swego ojca Wojciecha, słynnego batalisty i malarza koni. Mając duże zdolności rysunkowe wcześnie zaczął mu pomagać, podmalowując tła w kompozycjach Wojciecha. Tak jak ojciec malował sceny z epopei napoleońskiej, z okresu Księstwa Warszawskiego, wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku oraz z życia współczesnego wojska. Malował też portrety (najczęściej konne) oraz sceny myśliwskie. Omawiany obraz ukazuje moment przeprawy wojsk francuskich przez Berezynę, podczas odwrotu armii Napoleona spod Moskwy w 1812. Analogiczna kompozycja Jerzego Kossaka została opublikowana w monografii: Kazimierz Olszański, Jerzy Kossak, Ossolineum 1992.
Olej, płótno; 84,5 x 120 cm
Sygnowany czarnym olejem l. d.: Jerzy Kossak 1925
Jerzy Kossak uczył się w pracowni swego ojca Wojciecha, słynnego batalisty i malarza koni. Mając duże zdolności rysunkowe wcześnie zaczął mu pomagać, podmalowując tła w kompozycjach Wojciecha. Tak jak ojciec malował sceny z epopei napoleońskiej, z okresu Księstwa Warszawskiego, wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku oraz z życia współczesnego wojska. Malował też portrety (najczęściej konne) oraz sceny myśliwskie. Omawiany obraz ukazuje moment przeprawy wojsk francuskich przez Berezynę, podczas odwrotu armii Napoleona spod Moskwy w 1812. Analogiczna kompozycja Jerzego Kossaka została opublikowana w monografii: Kazimierz Olszański, Jerzy Kossak, Ossolineum 1992.