Przemijanie powstało w czasie pobytu Wlastimila Hofmana w Paryżu, gdzie przebywał w latach 1919-1920. W obrazie widać wyraźny wpływ, jaki na twórczość artysty wywarł jego profesor z krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych – Jacek Malczewski. Hofman uznawany jest za kontynuatora symboliczno-alegorycznego malarstwa uprawianego przez Malczewskiego. Wskazuje na to zarówno stylistyka, jak i kompozycyjne rozwiązania. Hofman zawsze koncentrował się w swojej twórczości na narracji i anegdotach, co prowadziło do daleko posuniętej teatralizacji jego obrazów.
Przemijanie jest doskonałym przykładem mizerabilistycznego nurtu w malarstwie Hofmana. Skoncentrowany na egzystencjalnym cierpieniu i przemijaniu, artysta przedstawia dziecięce postacie szykujące się do pogrzebu, trzymanego w ręku przez dziecięcego geniusza, ptaszka. Obraz jest przepełniony refleksją nad przemijaniem i kruchością życia.
olej, płótno
115 x 146 cm
sygn. l. d.: Wlastimil Hofmann Paryż 1920
Przemijanie powstało w czasie pobytu Wlastimila Hofmana w Paryżu, gdzie przebywał w latach 1919-1920. W obrazie widać wyraźny wpływ, jaki na twórczość artysty wywarł jego profesor z krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych – Jacek Malczewski. Hofman uznawany jest za kontynuatora symboliczno-alegorycznego malarstwa uprawianego przez Malczewskiego. Wskazuje na to zarówno stylistyka, jak i kompozycyjne rozwiązania. Hofman zawsze koncentrował się w swojej twórczości na narracji i anegdotach, co prowadziło do daleko posuniętej teatralizacji jego obrazów.
Przemijanie jest doskonałym przykładem mizerabilistycznego nurtu w malarstwie Hofmana. Skoncentrowany na egzystencjalnym cierpieniu i przemijaniu, artysta przedstawia dziecięce postacie szykujące się do pogrzebu, trzymanego w ręku przez dziecięcego geniusza, ptaszka. Obraz jest przepełniony refleksją nad przemijaniem i kruchością życia.