Polski malarz żydowskiego pochodzenia, tworzący w okresie modernizmu i dwudziestolecia międzywojennego. Urodził się w zasymilowanej rodzinie lwowskich Żydów. Prawie całe życie spędził we Lwowie i w Truskawcu. Malował motywy miejskie, sceny rodzajowe, targowiska, charakterystyczne typy ukraińskich chłopów i Żydów, pejzaże i martwe natury. Najczęściej posługiwał się farbami olejnymi, choć tworzył również akwarele i pastele. Jego olejne obrazy, odznaczające się bogatą fakturą grubo kładzionej farby, są porównywane z pracami niemieckiego malarza Maxa Liebermana. Erb wielokrotnie wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie i Krakowie oraz w warszawskiej Zachęcie. W 1929 brał udział w Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu, a w 1932 w Wystawie Sztuki Polskiej w Buffalo. Zginął prawdopodobnie w trakcie likwidacji lwowskiego getta. Jego prace znajdują się w Muzeum Narodowym w Krakowie, zbiorach Żydowskiego Instytutu w Warszawie, w Muzeum Historycznym w Krakowie, Muzeum Sztuki Ukraińskiej we Lwowie i Lwowskiej Galerii Obrazów.