Obraz pochodził ze zbiorów wdowy po malarzu.
Eugeniusz Geppert studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1912-1920, pod kierunkiem Malczewskiego i Dębickiego. W latach 1925-1927 przebywał w Paryżu.
Po powrocie do kraju zamieszkał w Krakowie, natomiast po wojnie osiadł we Wrocławiu. Tutaj został profesorem Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych, przez pewien czas piastował funkcję rektora tej uczelni. Należał do grupy "Zwornik". Malując często konie, sceny myśliwskie, wyścigi konne nawiązywał do twórczości Piotra Michałowskiego. Świetnie wykorzystywał subtelność akwareli w swoich kompozycjach malarskich.
akwarela, papier;
20 x 28,5 cm w świetle passe-partout;
sygnowana po prawej stronie u dołu: EG; na odwrocie: Eugeniusz Geppert | z teki wrocławskiej; na oprawie od spodu: Eugeniusz Geppert rysunek powojenny | (według informacji, pochodzącej od | żony artysty, prof. H. Krzetuskiej, na odwrocie rysunku)
Obraz pochodził ze zbiorów wdowy po malarzu.
Eugeniusz Geppert studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1912-1920, pod kierunkiem Malczewskiego i Dębickiego. W latach 1925-1927 przebywał w Paryżu.
Po powrocie do kraju zamieszkał w Krakowie, natomiast po wojnie osiadł we Wrocławiu. Tutaj został profesorem Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych, przez pewien czas piastował funkcję rektora tej uczelni. Należał do grupy "Zwornik". Malując często konie, sceny myśliwskie, wyścigi konne nawiązywał do twórczości Piotra Michałowskiego. Świetnie wykorzystywał subtelność akwareli w swoich kompozycjach malarskich.