Stanisław Żukowski był wybitnym pejzażystą, który odebrał wykształcenie w Moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury m.in. u Isaaka Lewitana. Podobnie jak jego akademicki mentor, należał do grupy malarzy Pieriedwiżników, która w latach 1871-1923 zorganizowała ponad 40 wystaw. Wśród członków grupy można znaleźć nazwiska najwybitniejszych pejzażystów rosyjskich, takich jak Ilja Riepin czy Iwan Szyszkin. W 1923 roku Stanisław Żukowski wrócił do Polski i w Warszawie założył prywatną szkołę malarstwa. Wielokrotnie brał udział w wystawach stołecznego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych.
Po powrocie do Polski często malował motywy z Puszczy Świsłockiej, Białowieży czy Polesia znane mu z młodzieńczych lat. Puszcza Świsłocka - od 1939 roku nazywana Puszczą Knyszyńską - położona jest na Wysoczyźnie Białostockiej w województwie podlaskim. Pierwotną nazwę zawdzięcza miastu Świsłocz, usytuowanym w zachodniej części obecnej Białorusi.
Oferowany obraz tchnie pięknem natury - odznacza się silnym weryzmem, bogatą fakturą, nasyconą kolorystyką czy żywą grą światła słonecznego i głębokich cieni, jednym słowem tym, czym również wyróżniało się malarstwo artystów Pieriedwiżników.