Po porzuceniu wydziału chemii politechniki w Rydze, wyjechał na studia artystyczne do Monachium. Zapisał się do akademii monachijskiej w 1884 r. oraz ponownie w 1893 roku. W latach 1883-87 studiował u K. Rauppa i N. Gysisa. Około 1883 r. uczył się w prywatnych pracowniach J. Brandta i A. Wierusza-Kowalskiego. W okresie monachijskim wiele wystawiał, m.in. w 1894 r. zdobył medal 2 klasy na wystawie w Glaspalast za obraz "W puszczy litewskiej". W 1895 r. przeniósł się na dłuższy czas do Berlina. Wspólnie z W. Kossakiem w roku 1900 odbył podróż do Hiszpanii i Egiptu w celu przygotowania szkiców do planowanych panoram. Uczestniczył wraz z J. Fałatem, W. Kossakiem, A. Piotrowskim i J. Stanisławskim w malowaniu "Berezyny" (1895-96); z W. Kossakiem, J. Ryszkiewiczem i K. Rozwadowskim pracował przy komponowaniu "Bitwy pod piramidami" (1901 r.), i z J. Styką przy malowaniu "Bema w Siedmiogrodzie". Do projektowanej panoramy "Somosierra" powstały jedynie szkice. Po powrocie do kraju zamieszkał początkowo w Warszawie, później w Wielkopolsce, która z czasem, stała się głównym terenem jego aktywności malarskiej i organizacyjnej. Od 1904 r. działał w Poznaniu, będąc członkiem zarządu tamtejszego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych oraz Stowarzyszenia Artystów Plastyków, którego był współzałożycielem. Wiele wystawiał, m.in. w Poznaniu, Krakowie, Warszawie i Lwowie, a także w Berlinie, Petersburgu, Monachium i Kijowie. Uznanie i popularność przyniosły artyście przede wszystkim malowane z wielkim mistrzostwem nastrojowe pejzaże rodzinnego kraju oraz sceny rodzajowe z życia małych miasteczek oraz polowań, które chętnie kupowano do dworów i rezydencji.
olej, tektura, 37 x 53 cm
sygn. l. d.: M. G. Wywiórski
Po porzuceniu wydziału chemii politechniki w Rydze, wyjechał na studia artystyczne do Monachium. Zapisał się do akademii monachijskiej w 1884 r. oraz ponownie w 1893 roku. W latach 1883-87 studiował u K. Rauppa i N. Gysisa. Około 1883 r. uczył się w prywatnych pracowniach J. Brandta i A. Wierusza-Kowalskiego. W okresie monachijskim wiele wystawiał, m.in. w 1894 r. zdobył medal 2 klasy na wystawie w Glaspalast za obraz "W puszczy litewskiej". W 1895 r. przeniósł się na dłuższy czas do Berlina. Wspólnie z W. Kossakiem w roku 1900 odbył podróż do Hiszpanii i Egiptu w celu przygotowania szkiców do planowanych panoram. Uczestniczył wraz z J. Fałatem, W. Kossakiem, A. Piotrowskim i J. Stanisławskim w malowaniu "Berezyny" (1895-96); z W. Kossakiem, J. Ryszkiewiczem i K. Rozwadowskim pracował przy komponowaniu "Bitwy pod piramidami" (1901 r.), i z J. Styką przy malowaniu "Bema w Siedmiogrodzie". Do projektowanej panoramy "Somosierra" powstały jedynie szkice. Po powrocie do kraju zamieszkał początkowo w Warszawie, później w Wielkopolsce, która z czasem, stała się głównym terenem jego aktywności malarskiej i organizacyjnej. Od 1904 r. działał w Poznaniu, będąc członkiem zarządu tamtejszego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych oraz Stowarzyszenia Artystów Plastyków, którego był współzałożycielem. Wiele wystawiał, m.in. w Poznaniu, Krakowie, Warszawie i Lwowie, a także w Berlinie, Petersburgu, Monachium i Kijowie. Uznanie i popularność przyniosły artyście przede wszystkim malowane z wielkim mistrzostwem nastrojowe pejzaże rodzinnego kraju oraz sceny rodzajowe z życia małych miasteczek oraz polowań, które chętnie kupowano do dworów i rezydencji.