Wystawiany:
– „Szymon Mondzajn i École de Paris. Polska awangarda malarska II połowy XX wieku. Kolekcja Urszuli i Piotra Hofman”, Muzeum Narodowe Gdańsk, Oddział Sztuki Nowoczesnej- Pałac Opatów, 21.02 – 22.04. 2015 r.
Reprodukowany:
– „Kolekcja Urszuli i Piotra Hofman”, Warszawa 2013, s. 29
– „Kolekcja Urszuli i Piotra Hofman”, Warszawa 2018, s. 27
„Wśród tych, którzy] brakiem wykształcenia muzealnego nie grzeszą. Są tradycjonalistami, ale nie hołdują tendencji do archaizowania i idą albo w ślad za najmłodszymi kierunkami w sztuce francuskiej, albo samodzielnie rozwiązują problemy malarskie i rzeźbiarskie [jest] Hayden, który najwyraź niej i najinteligentniej korzysta z wpływów sztuki Cezanne’a i Gauguina, ale [wykazuje] odrębny talent kompozytora i zupełną oryginalność w dekoracyjny harmonizowaniu plam barwnych (...).” A. Basler, Sztuka polska w Paryżu, „Sztuka” (Lwów), 1912, t. I, z. 2, s. 68 (pokrewny tekst w: idem, Nowe dążenia w sztuce polskiej. II, „Literatura i Sztuka” 1912, nr 12 (dod. do nr. 184 „Nowej Gazety”), s. 3).
olej, płyta, 32 × 45 cm
sygn. i dat. l. d.: „Hayden 53”
na odwrocie odręczny napis (częściowo nieczytelny): „ (…?)papiermara (…?) |et l`huile – huile sur papier |N (..?) s/(?) |1953”
Wystawiany:
– „Szymon Mondzajn i École de Paris. Polska awangarda malarska II połowy XX wieku. Kolekcja Urszuli i Piotra Hofman”, Muzeum Narodowe Gdańsk, Oddział Sztuki Nowoczesnej- Pałac Opatów, 21.02 – 22.04. 2015 r.
Reprodukowany:
– „Kolekcja Urszuli i Piotra Hofman”, Warszawa 2013, s. 29
– „Kolekcja Urszuli i Piotra Hofman”, Warszawa 2018, s. 27
„Wśród tych, którzy] brakiem wykształcenia muzealnego nie grzeszą. Są tradycjonalistami, ale nie hołdują tendencji do archaizowania i idą albo w ślad za najmłodszymi kierunkami w sztuce francuskiej, albo samodzielnie rozwiązują problemy malarskie i rzeźbiarskie [jest] Hayden, który najwyraź niej i najinteligentniej korzysta z wpływów sztuki Cezanne’a i Gauguina, ale [wykazuje] odrębny talent kompozytora i zupełną oryginalność w dekoracyjny harmonizowaniu plam barwnych (...).” A. Basler, Sztuka polska w Paryżu, „Sztuka” (Lwów), 1912, t. I, z. 2, s. 68 (pokrewny tekst w: idem, Nowe dążenia w sztuce polskiej. II, „Literatura i Sztuka” 1912, nr 12 (dod. do nr. 184 „Nowej Gazety”), s. 3).