Zmalarstwem zetknęła się w domu rodzinnym. Pierwszych lekcji udzielał jej brat, malarz St. Janowski. W 1896 r. wyjechała do Monachium, gdzie podjęła naukę u L. Bollera. Następnie kontynuowała studia artystyczne pod kierunkiem profesorów A. Ažbégo i S. Hollosy`ego. W roku 1904 uzupełniła wykształcenie w Akademii Florenckiej i Rzymie. W latach 1908-1909 mieszkała w Starym Sączu, gdzie prowadziła prywatną szkołę malarstwa. Była związana z krakowskim środowiskiem artystycznym; pozostawała pod wpływem pejzażowej sztuki J. Stanisławskiego. Eksponowała swe prace w TPSP w Krakowie i Lwowie oraz w TZSP w Warszawie. Wystawiała ze Związkiem Artystek Polskich we Lwowie. Indywidualne prezentacje twórczości artystki odbyły się w lwowskim TPSP i warszawskiej Zachęcie. Malowała realistyczne widoki polskich dworów, kościołów i wiejskich chat, a także pejzaże i sceny folklorystyczne, rzadziej portrety.