Po przyjeździe do Paryża, gdzie przebywał w latach 1910-1913 oraz 1923-1939, artysta zetknął się z twórczością impresjonistów. Przykładem pracy inspirowanej założeniami formalnymi impresjonizmu jest prezentowany obraz Przed domem (ok. 1913). Nacisk położony jest na ukazanie wrażeniowości wywołanej efektami świetlnymi, spowodowanymi przez przedzierające się przez liście drzew promienie słoneczne. Paleta barwna jest rozjaśniona, świetlista, kadr fotograficzny.
"W malowanych przez Kramsztyka pejzażach możemy odnaleźć motyw symbolicznej ucieczki z miasta, lęku przed nowoczesnym, przemysłowym światem i pragnienie powrotu na łono natury."
R. Piątkowska, "Rozkosz w użyciu farby... owa rozkosz czysto malarska..." [w:] Roman Kramsztyk 1885-1942. Wystawa monograficzna; luty-marzec 1997, Warszawa 1997, s. 22.
"Trudno określić, czy Kramsztyk stoi zdecydowanie po tej, czy po tamtej stronie, aczkolwiek temperament artystyczny tego malarza nie pozostawia żadnych wątpliwości: z pragnień i umiłowań jest Kramsztyk zdecydowanym klasykiem. Ale to nie może wyczerpać wszystkich jego możliwości, gdyż żyje w świecie wstrząsanym wybuchami, które w jakiś sposób odbijać się muszą nawet najbardziej do klasyczności skłonnym temperamencie. Dlatego też o duszę Kramsztyka walczą jeszcze liczne duchy i gdyby malarz ten tak intensywnie i dodajmy, tak pracowicie nie przeżywał każdego drgnienia, jakie dochodzi go ze świata, można by go nazwać eklektykiem."
W. H. H., Roman Kramsztyk, "Naród - Dodatek Literacko-Artystyczny" 1921, nr 19, s. 3