WYSTAWIANY:
Jerzy Kałucki. Przebiegi, Galeria Starmach, Kraków, 5.03-30.04.2013
LITERATURA:
Jerzy Kałucki. Przebiegi, katalog wystawy, Galeria Starmach, Kraków 2013
Malarz i scenograf, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom ze scenografii obronił w pracowni prof. Andrzeja Stopki. Przez ponad dwadzieścia lat pracował jako scenograf telewizyjny i teatralny. Jednocześnie tworzył prace malarskie, wystawiając je m.in. w krakowskiej Galerii Krzysztofory, a od 1976 r. został formalnym członkiem Grupy Krakowskiej. W latach 1981-2003 prowadził pracownię malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. W 2005 roku uhonorowany Nagrodą im. Jana Cybisa. Jego malarstwo, będące na pograniczu sztuki dwuwymiarowej i instalacji, charakteryzuje ascetyczne podejście do abstrakcyjnej geometrycznej formy, skondensowany kolor na płaszczyźnie, częste wykorzystanie motywu łuku oraz prostej linii. Nurt, w którym tworzy Kałucki krytycy określają konstruktywizmem filozoficznym, a sam artysta powołuje się na tradycję Kazimierza Malewicza.
akryl, płótno, 160 x 115 cm
sygnowany na blejtramie: Jerzy Kałucki 2012; oraz na płótnie: PRZEBIEGI XXI
WYSTAWIANY:
Jerzy Kałucki. Przebiegi, Galeria Starmach, Kraków, 5.03-30.04.2013
LITERATURA:
Jerzy Kałucki. Przebiegi, katalog wystawy, Galeria Starmach, Kraków 2013
Malarz i scenograf, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom ze scenografii obronił w pracowni prof. Andrzeja Stopki. Przez ponad dwadzieścia lat pracował jako scenograf telewizyjny i teatralny. Jednocześnie tworzył prace malarskie, wystawiając je m.in. w krakowskiej Galerii Krzysztofory, a od 1976 r. został formalnym członkiem Grupy Krakowskiej. W latach 1981-2003 prowadził pracownię malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. W 2005 roku uhonorowany Nagrodą im. Jana Cybisa. Jego malarstwo, będące na pograniczu sztuki dwuwymiarowej i instalacji, charakteryzuje ascetyczne podejście do abstrakcyjnej geometrycznej formy, skondensowany kolor na płaszczyźnie, częste wykorzystanie motywu łuku oraz prostej linii. Nurt, w którym tworzy Kałucki krytycy określają konstruktywizmem filozoficznym, a sam artysta powołuje się na tradycję Kazimierza Malewicza.