Malarz, rzeźbiarz. W latach 1899-1900 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem J. Malczewskiego i J. Stanisławskiego. Naukę kontynuował w Kunstgewerbeschule w Monachium oraz w École Nationale des Beaux-Arts w Paryżu. Po przyjeździe do kraju mieszkał w Zakopanem. Należał do Towarzystwa Sztuka Podhalańska. Odbywał liczne podróże artystyczne m.in. do Paryża, do Włoch i na Krym. Po 1945 r. wystawiał w Zakopanem, gdzie w 1960 r. odbyła się jego wystawa jubileuszowa oraz z grupą "Zachęta" w Warszawie. Malował głównie widoki tatrzańskie; w dwudziestoleciu międzywojennym uchodził za najlepszego pejzażystę Tatr. Podejmował także tematykę portretową.