Praca jest projektem scenografii dla opery wrocławskiej, w której wystawiono utrzymaną w formie melodramu trzyaktową operę "Pierścień Wielkiej Damy". Premiera odbyła się w 1974 roku. "Pierścień wielkiej Damy czyli Ex - Machina Durejko. Tragedia we trzech aktach - z opisaniem dramatycznego ciągu scenicznych gestów - i ze wstępem" jest przykładem norwidowskiej "białej tragedii" bez patosu i rozlewu krwi, lecz niszczącej. Bohaterem jest ubogi artysta, bezmyślnie i niesłusznie oskarżony przez hrabinę Harrys o kradzież pierścienia. Postać hrabiny jest jedną z najbarwniejszych w galerii "wielkich dam", jakie stworzył Norwid w swoich dramatach. Dzieło napisane zostało w 1872 roku (pierwodruk 1933).
W dwóch częściach ustawiona kolumnada jońska, między którą rozwieszona została tkanina, tworzy z sofą i dwoma fotelami subtelne acz kontrastowe zestawienie barwne z dominanta bieli i delikatnego fioletu. Za balustradą rozpościera się gąszcz parku o silniejszym nasyceniu kolorystycznym, ciemnego fioletu i szafiru.