Był samoukiem owładniętym pasją malowania. Pochodził z ubogiej rodziny robotniczej, której nie było stać na kształcenie go w kierunku artystycznym. Po drugiej wojnie światowej, dzięki otrzymanemu stypendium, przez trzy lata uczył się malarstwa u prof. Adama Rychtarskiego w Łodzi. Długo poszukiwał własnego stylu. Początkowo zafascynowany sztuką batalistyczną, kopiował obrazy o takiej tematyce. Podczas przymusowych robót w Niemczech wykonywał portrety. Dopiero pod wpływem Rychtarskiego odważył się malować według własnej, indywidualnej koncepcji. Jak sam mówi "Przestałem zważać na poklask ludzi i na krytyki tych, którzy zarzucali mi, że robię krzywe obrazy".