Pierwszych lekcji rysunku udzielał mu ojciec, Juliusz Kossak. Studia artystyczne odbył w l. 1871-1873 w krakowskiej SSP pod kierunkiem W. Łuszczkiewicza; od 1873 r. kontynuował naukę w akademii monachijskiej w pracowniach A. Strähubera, A. Wagnera i W. von Lidenschmidta. W 1877 r. doskonalił swój warsztat malarski w paryskim atelier L. Bonnata. W 1895 r. wyjechał do Berlina, gdzie do 1902 r. pracował na zamówienie cesarza Wilhelma II. Przebywał też w Wiedniu i Londynie. Okres 1907-14 spędził w Krakowie. W 1915 został mianowany profesorem batalistyki w warszawskiej SSP, z czym wiązały się jego częste pobyty w stolicy. Współtwórca panoram "Racławice", "Berezyna", "Grochów", "Bitwa pod Piramidami", równie chętnie jak dramatyczne epizody bitewne, heroiczne potyczki i wojskowe patrole ukazywał żołnierzy odpoczywających po znojnym marszu. Oferowany obraz należy do serii scen rodzajowych, z których znalazł wyraz zarówno znamienny dla sztuki Kossaka pietyzm w oddawaniu historyczych realiów kostiumowych jak i zmysł obserwacji potocznych zdarzeń, przejawiła się umiejętność oddania epizodycznej akcji. Omawiany praca repr. jest w monografii "Wojciech Kossak" pióra K. Olszańskiego (Wrocław 1990, wyd. IV, il. 201).